Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/78

f. 351v

At nos malumus pueri esse ucm catholicis quam sapientes cum haereticis.
102° Cavendum est, ne templis secretam aliquam sanctitatem attribuamus, quemadmodum saeculis aliquot factum est: lib. 3 cap. 20 ¶ 30. At non sine causa templa in Scripturis domus Dei dicuntur, nec sine causa ab antiquis temporibus consecrari aut dedicari summa cum celebritate consueverunt. Unde exstant Augustini et aliorum patrum sermones in dedicationibus templorum.
103° Communes preces in ecclesia vulgari lingua quam omnes intelligunt, fieri debent: lib. 3 cap. 20 ¶ 33.
104° Sex dumtaxat orationis Dominicae petitiones sunt, non septem, ut alii volunt: lib. 3 cap. 20 ¶ 35. Et haec novitas est haereticorum propria. Mentitur autem Calvinus ibidem dicens Augustinum pro se facere, cum ille ubique septem ex Matthaeo enumeret, ut lib. 2 de Sermone Domini in monte, et in Enchiridio cap. 115 et alibi.
105° Causa reprobationis ita est Dei voluntas qui quosdam ab aeterno aeternae morti devovit, ut in peccatum Dei voluntate lapsus sit Adam, et in eo omnes eius posteri, sicut etiam < si > aliqui reproborum verbum Dei audire contemnunt, eorum est pravitas, sed in pravitatem a Deo adducti sunt, ut in eis potentiam suam et severitatem ostenderet: lib. 3 cap. 23 ¶ 2-4 et cap. 24 ¶ 14. Ecce quantum intersit inter D. Augustinum et impium Calvinum. Ille enim peccatum originale causam esse vult reprobationis, ut patet ex lib. 3 caontra Iulian. cap. 18 et in 196? epistola et alibi, hic autem peccatum originale et caetera omnia effectum esse vult reprobationis, quo nihil magis impium potest excogitari.
106° Stultum et temerarium est inquirere quo in loco sint animae sanctorum, et in gloria fruantur necne, cum Scriptura ubique iubeat pendere ab exspectatione adventus Christi, et gloriam ac coronam eousque differat. Contenti simus his finibus divinitus praescriptis animas piorum militiae laboribus perfuntos in beatam quietem conscendere, ubi cum felici laetitia fruitionem promissae gloriae exspectant: lib. 3 cap. 25 ¶ 6. An non tu plusquam stultus et temerarius es, qui definis animas piorum nondum frui coelesti gloria, cum tamen hoc inquirere stultum et temerarium esse dixeris.
107° Poena damnatorum erit sentire sibi Deum natum adversarium et ab eo gravissime terreri, etsi nobis per res corporeas ea poena significatur, ut per tenebras, fletum, stridorem dentium, ignem inextinguibilem: lib. 3 cap. 25 ¶ 12. At vere corporeum ignem in gehenna esse, et eo corpora damnatorum punienda testantur D. Augustinus lib. 21 Civit. cap. 10 et D. Gregorius 4 Dialog. cap. 42, et Calvinus iam experitur.
108° Soli Deo permittenda est cognitio Ecclesiae suae, cuius fundamentum est arcana illius electio, quam etiam Deus mirabiliter quasi in latebris servat: lib. 4 cap. 1 ¶ 2. Sit quidem Calvini synagoga in latebris, certe Christi Ecclesia est civitas in monte posita, quae abscondi non ptoest, ut ait D. Matthaeus, et D. Augustinus exponit lib. de Unitate Ecclesiae cap. 24.
109° Dupliciter sacrae Litterae de Ecclesia loquuntur, interdum cum Ecclesiam nominant, eam intellegunt quae revera est coram Deo, in qua nulli recipiuntur nisi qui adoptionis gratia filii Dei sunt, et Spiritus sanctificatione vera Christi membra, saepe etiam Ecclesiae nomine universam hominum multitudinem in orbe diffusam intellegunt, quae unum