Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/50"

From GATE
m (→‎top: clean up)
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(11 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
15° Uxores multas emere licet pro magnitudine facultatum: licet etiam eas mutare et verberare, si non obediant, et in iis quodlibet agere sine rubore.<br>
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 337v</span></big></p>
16° Post coitum et ventris purgationem purgari seu lavari debet, qui orare voluerit: Azoar 9.<br>
+
<p style="float:right"> '''Anno Domini''' </p>
17° Christum non vere crucifixum, sed alium ei similem: 17 et 18 Azoae 11.<br>
+
<br>
18° Ismael inter prophetas et patriarchas cum Abraham numerandum.<br>
+
<div style="text-align:justify">  
19° Christus Dei spiritus et verbum: sed non Deus, nec Dei filius: Azoar 11 et 12.<br>
 
20° Cibos esse prohibitos sanguinem suffocatum et a lupo tactum.<br>
 
21° Christianos Deos tres colere: patrem, filium et Deum Christum et Mariam Virginem: Azoar 12.<br>
 
22° Angelos malos excidisse propterea, quod iussi Adamo se humiliare renuerint: Azoar 17 et 48.<br>
 
23° Bello persequendos incredulos et cogendos ad legem Mahometi.<br>
 
24° Diabolus ex igne pestifero creatus est: 24 et 25 Azoae 19 et 18 (25 et 42?).<br>
 
25° Anima humana est particula animae Dei.<br>
 
26° Qui corde credit, licet ore fidem neget, tormentis adactis, non damnabitur: Azoar 26. Idem Clancularii.<br>
 
27° Deus si vellet, omnes homines bonos faceret, non autem vult, quia decrevit de daemonibus et hominibus infernum implere: Azoar 21.<br>
 
28° Deus privilegio Mahumeto concessit cum filiabus anitae et matertera concumbere, et aliis mulieribus, quas ipse dilexisset: Azoar 43.<br>
 
29° Deus et angeli orant pro Mahumeto: ibid.<br>
 
30° Deus aliquas animas refundet corporibus certa die, alias numquam: Ibidem. Circa finem [Az. 49] dicitur Deus omnes excitaturus, et tamen in eodem capite iactaverat stultus Mahomet Alcoranum numquam secum pugnare: Azoar 49.<br>
 
<p style="float:left">31° Demones quoque per Alcoranum | converi sunt: Azoar 56.</p>
 
<p style="float:right">330v </p><br>
 
32° Mahometo remisit Deus peccata praeterita et futura: Azoae 58.<br>
 
33° Christus nominatim Mahometum post se venturum et prophetam futurum praedixit: Azoar 71.<br>
 
34° Dies Domini abest quinquaginta millibus annorum: Azoar 71.<br>
 
35° Lunam bipartito divisam Mahometus reparavit, vel aliquod aliud miraculum in luna fecisse se dicit. Nam non tam clare loquitur, ut mendaces solent: Azoar 64.<br>
 
36° Mahometus rusticus et propheta Dei est et nihil amplius. In Alcorano toto passim hoc affirmat.<br>
 
37° Angeli et Archangeli morientur et resurgent: 37 et 38 doctrina Moham.<br>
 
38° Origo rerum sic se habet: Deus fecit Adam ex limo, limum de spuma, spumam de procellis, procellas de mari, mare de tenebris, tenebras de luce,<br><noinclude><references/></noinclude>
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]<noinclude></noinclude>
 
  
 +
 +
III temere docuit:
 +
<br>
 +
1° Antichristum venturum et per totum mundum eius discipulos apparituros in die Pentecostes anno < 1360 >:
 +
[[Name::Bernhardus Lutzemburgus|Bernardus Luxemburgensis]].<ref>
 +
{{Smallcaps|Bernhardus Lutzemburgus}}
 +
<i>Catalogus</i>, haeretici de litera B, s/n.
 +
</ref>
 +
<br>
 +
2° Quod Christiani habentes usum liberi arbitrii qui pervertuntur ab Antichristo, numquam deinceps ad veram fidem reverti possunt.
 +
<br>
 +
3° Quod istam obstinationem certam in iis effecturus esset character quem Antichristus in frontibus vel in manibus eorum imprimeret.
 +
<br>
 +
4° Quod pueri parvuli Christiani et Iudaei, Saraceni tam pueri quam adulti, ab Antichristo decepti, post eius mortem omnes convertentur, atque ita post Antichristi mortem Ecclesia tota ex infidelibus conversis et pueris Christianis constabit.
 +
<br>
 +
 +
 +
195
 +
{{Smallcaps|Richardus Armachanus}}
 +
<br>
 +
 +
circa eadem tempora floruit et quamquam haereticus non fuit, tamen errores aliquot docuit:
 +
<br>
 +
1° Posse presbyteros confirmare et absolvere ab omni peccato: in libro 11 cap. 4 QQ. < contra Armenos. >
 +
<br>
 +
2° Nullus in peccato mortali exsistens habet verum dominium rerum temporalium: idem lib. 10 cap. 4 QQ.
 +
<br>
 +
3° Qui mediante peccato mortali beneficium acquisierit, tenetur illud dimi ere, et qui ordines sacros similiter acceperit, est ipso facto suspensus ab exercitatione illorum ordinum:
 +
idem lib. 10 cap. 23 et 24 qq. Armenor.
 +
<br>
 +
4° Christus erat pauper non quia voluit aut dilexit paupertatem, sed quia restrictio sui dominii naturalis cogit:
 +
idem ibidem.
 +
<br>
 +
5° Christus statum suum quem tenuit impugnasset spontanea mendicitate [<span style="color:Red">paupertate?</span>].
 +
<br>
 +
6° Christus docuit spontanee non mendicare, quod idem naturae, ecclesiasticae et civiles leges docent, ibidem et serm. 4, ubi etiam sequentes < errores > invenies. <br>
 +
7° Non esse dandam eleemosynam indistincte pauperibus, dandam, sed caecis, claudis etc., qui laborare non possunt, cum Dominus dicat Luc. 14:
 +
»Cum facis convivium, voca pauperes.«
 +
<br>
 +
8° Mendicitas spontanea non potest a quoquam prudenter et sancte perpetuo observanda assumi.
 +
<br>
 +
9° Tenentur fratres vivere ex suo iusto labore.
 +
<br>
 +
10° Graviter delinquunt qui fratres mendicantes ad sacros ordines admittunt.
 +
<br>
 +
11° Qui spontaneam mendicitatem assumunt [<span style="color:Red">-it?</span>], seipsum in tentationem inducunt [<span style="color:Red">-it?</span>] et proinde non possunt prudenter in oratione dominica dicere:
 +
»et ne nos inducas in tentationem«.
 +
<br>
 +
12° Statui religioso maior est occasio peccandi annexa quam divitiarum superfluitati.
 +
<br>
 +
13° Fratres mendicantes petendo privilegium a papa confessionum audiendarum, mortaliter peccaverunt et peccatum continuant ea privilegia retinendo et exercendo.
 +
<br>
 +
14° Huiusmodi privilegia a fratribus praecipue typo cupiditatis procurata fuerunt.
 +
<br>
 +
15° Magis securum est confiteri suo parocho quam fratribus mendicantibus.
 +
<br>
 +
16° Tenetur quilibet confiteri suo parocho semel in anno, et si iam ab aliquo fratre mendicante absolutus esset, non debet iterum absolvi, debet tamen confiteri.
 +
<br>
 +
17° Quilibet confessus fratribus mendicantibus et omi ens confiteri proprio parocho, dubitari debet an per hoc peccet mortaliter.
 +
<br>
 +
18° Confitens parocho suo duplex habet meritum: unum annexum confessioni, alterum annexum oboedientiae, quorum altero caret, qui confitetur mendicantibus.
 +
<br>
 +
 +
 +
<p style="float:left"><b><big>{{Smallcaps|centuria decima quinta}}</big></b></p>
 +
<br>
 +
 +
 +
<p style="float:left">
 +
<span style="color:Blue">196</span>
 +
{{Smallcaps|Ioannes Huss}},</p>
 +
<p style="float:right">'''1408'''</p>
 +
<br>
 +
 +
unde haeresis Hussitarum nomen habet, ex libris Wicleffi accepta occasione, novam haeresin fabricavit. Coepit
 +
<br>
 +
_______________
 +
<p>
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 +
</p>
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
 
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 09:11, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 337v

Anno Domini



III temere docuit:
1° Antichristum venturum et per totum mundum eius discipulos apparituros in die Pentecostes anno < 1360 >: Bernardus Luxemburgensis.[1]
2° Quod Christiani habentes usum liberi arbitrii qui pervertuntur ab Antichristo, numquam deinceps ad veram fidem reverti possunt.
3° Quod istam obstinationem certam in iis effecturus esset character quem Antichristus in frontibus vel in manibus eorum imprimeret.
4° Quod pueri parvuli Christiani et Iudaei, Saraceni tam pueri quam adulti, ab Antichristo decepti, post eius mortem omnes convertentur, atque ita post Antichristi mortem Ecclesia tota ex infidelibus conversis et pueris Christianis constabit.


195 Richardus Armachanus

circa eadem tempora floruit et quamquam haereticus non fuit, tamen errores aliquot docuit:
1° Posse presbyteros confirmare et absolvere ab omni peccato: in libro 11 cap. 4 QQ. < contra Armenos. >
2° Nullus in peccato mortali exsistens habet verum dominium rerum temporalium: idem lib. 10 cap. 4 QQ.
3° Qui mediante peccato mortali beneficium acquisierit, tenetur illud dimi ere, et qui ordines sacros similiter acceperit, est ipso facto suspensus ab exercitatione illorum ordinum: idem lib. 10 cap. 23 et 24 qq. Armenor.
4° Christus erat pauper non quia voluit aut dilexit paupertatem, sed quia restrictio sui dominii naturalis cogit: idem ibidem.
5° Christus statum suum quem tenuit impugnasset spontanea mendicitate [paupertate?].
6° Christus docuit spontanee non mendicare, quod idem naturae, ecclesiasticae et civiles leges docent, ibidem et serm. 4, ubi etiam sequentes < errores > invenies.
7° Non esse dandam eleemosynam indistincte pauperibus, dandam, sed caecis, claudis etc., qui laborare non possunt, cum Dominus dicat Luc. 14: »Cum facis convivium, voca pauperes.« 
8° Mendicitas spontanea non potest a quoquam prudenter et sancte perpetuo observanda assumi.
9° Tenentur fratres vivere ex suo iusto labore.
10° Graviter delinquunt qui fratres mendicantes ad sacros ordines admittunt.
11° Qui spontaneam mendicitatem assumunt [-it?], seipsum in tentationem inducunt [-it?] et proinde non possunt prudenter in oratione dominica dicere: »et ne nos inducas in tentationem«.
12° Statui religioso maior est occasio peccandi annexa quam divitiarum superfluitati.
13° Fratres mendicantes petendo privilegium a papa confessionum audiendarum, mortaliter peccaverunt et peccatum continuant ea privilegia retinendo et exercendo.
14° Huiusmodi privilegia a fratribus praecipue typo cupiditatis procurata fuerunt.
15° Magis securum est confiteri suo parocho quam fratribus mendicantibus.
16° Tenetur quilibet confiteri suo parocho semel in anno, et si iam ab aliquo fratre mendicante absolutus esset, non debet iterum absolvi, debet tamen confiteri.
17° Quilibet confessus fratribus mendicantibus et omi ens confiteri proprio parocho, dubitari debet an per hoc peccet mortaliter.
18° Confitens parocho suo duplex habet meritum: unum annexum confessioni, alterum annexum oboedientiae, quorum altero caret, qui confitetur mendicantibus.


centuria decima quinta



196 Ioannes Huss,

1408


unde haeresis Hussitarum nomen habet, ex libris Wicleffi accepta occasione, novam haeresin fabricavit. Coepit
_______________

  1. Bernhardus Lutzemburgus Catalogus, haeretici de litera B, s/n.