Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/2"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "<center>== Dialogus Asceticus ==<br /> ==Cosmiele et Theodidacto Iterlocutoribus==<br /><ref>Autore P. Athanasio Kirchero e Soc. Jesu.</ref><br /> == Dialogus Primus ==<br />...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(10 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<center>== Dialogus Asceticus ==<br />
+
ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo
==Cosmiele et Theodidacto Iterlocutoribus==<br /><ref>Autore P. Athanasio Kirchero e Soc. Jesu.</ref><br />
+
propter solam rationalem creaturam, qui homo est.<br />
== Dialogus Primus ==<br />
+
''Cosmiel''. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi
== Caput 1==<br />
+
à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus
== De bonitate Dei et divini amoris in hominem magnitudine==<br /></center>
+
curiosiori indagine depositam investiganda sunt.
Theodidactus. Tantae tuum illuo coelestis doctrine documentum,
+
qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia
quo mentem meam in ultimo illo Subterranei
+
tamen hoc à me rectae intentionis <del>amussi</del> <add>oculo</add> dispositus quaeris,
Itineris nostri termino imbuisti, dulcedinis et efficaciae
+
desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque
fuit, ut exinde veluti nectare quodam inebriatus,
+
Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut
ad ineffabilem illam invisibilium bonorum copiam
+
cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis
et excellentiam continuo
+
bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex
 +
se et sua natura sit <sic>diffusiuum</sic> sui, ita quidem, ut boni
 +
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod
 +
bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum
 +
maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per
 +
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc
 +
Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè
 +
ab aeterno communicat per infinitum generationis
 +
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
 +
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
 +
uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita
 +
quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una
 +
et eadem naturae substantia competere potest, ideoque
 +
amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium
 +
tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam
 +
verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae
 +
Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa
 +
et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur;
 +
quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae
 +
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
 +
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem
 +
in tempore <del>Creationis</del> Condere sibi complacuit; Sed cum
 +
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
 +
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 14:09, 6 May 2020

This page has not been proofread


ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo propter solam rationalem creaturam, qui homo est.
Cosmiel. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus curiosiori indagine depositam investiganda sunt. qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia tamen hoc à me rectae intentionis amussi oculo dispositus quaeris, desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex se et sua natura sit diffusiuum sui, ita quidem, ut boni rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè ab aeterno communicat per infinitum generationis actum Filio; Pater vero et Filius per immensam amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una et eadem naturae substantia competere potest, ideoque amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur; quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae Triadis Consistorio ante omne temporis principium ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem in tempore Creationis Condere sibi complacuit; Sed cum Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano