Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/2"

From GATE
(6 intermediate revisions by one other user not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<center>
+
ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo
== Dialogus Asceticus ==<br />
+
propter solam rationalem creaturam, qui homo est.<br />
==Cosmiele et Theodidacto Iterlocutoribus==<br />
+
''Cosmiel''. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi
<ref>Autore P. Athanasio Kirchero e Soc. Jesu.</ref><br />
+
à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus
== Dialogus Primus ==<br />
+
curiosiori indagine depositam investiganda sunt.
== Caput 1==<br />
+
qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia
== De bonitate Dei et divini amoris in hominem magnitudine==<br /></center>
+
tamen hoc à me rectae intentionis <del>amussi</del> <add>oculo</add> dispositus quaeris,
Theodidactus. Tantae tuum illuo coelestis doctrine documentum,
+
desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque
quo mentem meam in ultimo illo Subterranei
+
Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut
Itineris nostri termino imbuisti, dulcedinis et efficaciae
+
cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis
fuit, ut exinde veluti nectare quodam inebriatus,
+
bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex
ad ineffabilem illam invisibilium bonorum copiam
+
se et sua natura sit <sic>diffusiuum</sic> sui, ita quidem, ut boni
et excellentiam <big>continuo</big> mentem meam reflexerim;
+
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod
Quoniam verò ad tantum finem exsequendum media
+
bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum
multa sunt, <big>eorundemque</big> electio mirum in modum <big>me</big>,
+
maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per
dubium perplexumque tenet, ad te coelestium oraculorum
+
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc
interpretem, ea quo possum, humili mentis obsequio, recurro,
+
Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè
ut quae ad tanti momenti negotium expediendum
+
ab aeterno communicat per infinitum generationis
quonis modo conferre poterunt, <big>à</big> te exposcam, atque
+
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
unà ad nonnulla, quae animum meum vexabant, dubia
+
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
respondeas. Te enim unicum ad tantos bonorum thesauros obtinendos,
+
uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita
ducem semper et moderatorem sequendum statui. Dubia
+
quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una
verò illa suntç In quonam consistat Superexcelsa illa
+
et eadem naturae substantia competere potest, ideoque
retionalis creaturae dignitas, <big>cuius</big> causa Deus tanta
+
amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium
fecit et operatus est; cur humanam naturam <ref>uti</ref> tantis oppletam demeritis, ita protoplasti originali delicto contaminatam
+
tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam
assumere sibi complacuerit. Novi enim Deum universam
+
verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae
hanc Mundi machinam non propter <big>Angelos</big>, qui eo, utpote
+
Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa
purè spiritualis actus non indigebant; neque propter
+
et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur;
se, utpote qui eam iam in archetypo suo conceptu ratione
+
quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae
 +
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
 +
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem
 +
in tempore <del>Creationis</del> Condere sibi complacuit; Sed cum
 +
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
 +
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano

Revision as of 12:30, 6 March 2019

This page has not been proofread


ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo propter solam rationalem creaturam, qui homo est.
Cosmiel. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus curiosiori indagine depositam investiganda sunt. qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia tamen hoc à me rectae intentionis amussi oculo dispositus quaeris, desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex se et sua natura sit diffusiuum sui, ita quidem, ut boni rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè ab aeterno communicat per infinitum generationis actum Filio; Pater vero et Filius per immensam amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una et eadem naturae substantia competere potest, ideoque amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur; quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae Triadis Consistorio ante omne temporis principium ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem in tempore Creationis Condere sibi complacuit; Sed cum Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano