Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/2"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 20: Line 20:
 
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
 
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
 
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
 
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
uti <big>intrinseca</big>,
+
uti <big>intrinseca</big>, essentialis et Sempiterna est, ita
 +
quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una
 +
et eadem naturae substantia competere potest, ideoque
 +
amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium
 +
tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam
 +
verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae
 +
Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa
 +
et <big>Superexcessiua</big> bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur;
 +
quod ut <big>fieret</big>, in Sempiterno illo Sacrosanctae
 +
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
 +
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, <big>quem</big>
 +
in tempore <big>Creationis</big> Condere sibi complacuit; Sed cum
 +
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
 +
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano

Revision as of 09:58, 11 June 2018

This page has not been proofread


ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo propter solam rationalem creaturam, qui homo est. Cosmiel. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus curiosio indagine deposità investiganda sunt. qui enim maiesatis scrutator, opprimetur à gloria; quia tamen hoc à me rectae intentionis ASDASD dispositus quaeris, desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex se et sua natura sit diffusivum sui, ita quidem, ut boni rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod bonitatis suae particeps esse posuitò quantò verò bonum maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè ab aeterno commun icat per infinitum generationis actum Filio; Pater vero et Filius per immensam amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una et eadem naturae substantia competere potest, ideoque amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa et Superexcessiua bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur; quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae Triadis Consistorio ante omne temporis principium ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem in tempore Creationis Condere sibi complacuit; Sed cum Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano