Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/10"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "dixisti Cosmiel; Sed cur Deus non ab aeterno creaturam intellectualem condidit, Sed tempori ipsam reservavit; convenientius enim fuisset, creaturam condere rationalem, quae ae...")
 
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 3: Line 3:
 
convenientius enim fuisset, creaturam condere rationalem,
 
convenientius enim fuisset, creaturam condere rationalem,
 
quae aeternùm eum amaret, quàm temporaneam post
 
quae aeternùm eum amaret, quàm temporaneam post
infinitas aeternitatis annorum myriades. Sosmiel. Abunde
+
infinitas aeternitatis annorum myriades. Cosmiel. Abunde
 
ex tuo illo proposito dubio patet, te aeternitatis rationem
 
ex tuo illo proposito dubio patet, te aeternitatis rationem
 
non capere. An nescis, nihil earum rerum, quae <add>Deo</add> <unclear>coaevae</unclear>
 
non capere. An nescis, nihil earum rerum, quae <add>Deo</add> <unclear>coaevae</unclear>
Line 19: Line 19:
 
Simplici, quae Creàto competere non potest. Exquibus  
 
Simplici, quae Creàto competere non potest. Exquibus  
 
clarissimè patet, nullam creaturam ab aeterno
 
clarissimè patet, nullam creaturam ab aeterno
crearu potuisse; neque Deum decuisse etiam per absolutam
+
creari potuisse; neque Deum decuisse etiam per absolutam
 
<del>Dei</del> <add>Suam</add> potentiam talem creare; quare omnia extra
 
<del>Dei</del> <add>Suam</add> potentiam talem creare; quare omnia extra
 
Deum in tempore condita Sunt, tum ad maiorem rerum
 
Deum in tempore condita Sunt, tum ad maiorem rerum
 
omnium Subordinationem, tum ad distinctionem perfectionis
 
omnium Subordinationem, tum ad distinctionem perfectionis
 
quique debitam. Theodidactus. Captio veritatem, circa quam
 
quique debitam. Theodidactus. Captio veritatem, circa quam
uti iam dudem anceps haesi, ita eam ratiocinio tui elucidast,
+
uti iam dudum anceps haesi, ita eam ratiocinio tui elucidasti,
ut eam tantum non demonstraris. perge itaque propositum nobis sermocinationis dilum prosegui. Cosmiel.  
+
ut eam tantum non demonstraris. perge itaque propositum nobis sermocinationis filum prosequi. Cosmiel.  
 
Homo itaque eo fine à Deo conditus, ut amando Conditorem
 
Homo itaque eo fine à Deo conditus, ut amando Conditorem
 
Suum eo tandem aeternùm frueretur cum Sempiterna felicitate;
 
Suum eo tandem aeternùm frueretur cum Sempiterna felicitate;
 
cum ecce diaboli livoris et invidiae rabie aestuantis
 
cum ecce diaboli livoris et invidiae rabie aestuantis
 
astus et astutia tantum effecit, ut Protoplastus
 
astus et astutia tantum effecit, ut Protoplastus
<unclear>eà</unclear> persuasus ex praevaricatione divini paecepti, odium
+
<unclear>eà</unclear> persuasus ex praevaricatione divini praecepti, odium
 
Dei, ob offensam optimi Conditoris, quae gravis erat, et Suo
 
Dei, ob offensam optimi Conditoris, quae gravis erat, et Suo
 
modo <unclear>quidem</unclear> - tenus infinita, incurrerit prorsus irremediabile
 
modo <unclear>quidem</unclear> - tenus infinita, incurrerit prorsus irremediabile

Revision as of 08:43, 12 June 2018

This page has not been proofread


dixisti Cosmiel; Sed cur Deus non ab aeterno creaturam intellectualem condidit, Sed tempori ipsam reservavit; convenientius enim fuisset, creaturam condere rationalem, quae aeternùm eum amaret, quàm temporaneam post infinitas aeternitatis annorum myriades. Cosmiel. Abunde ex tuo illo proposito dubio patet, te aeternitatis rationem non capere. An nescis, nihil earum rerum, quae Deo coaevae et coaeternae concipiuntur, fieri aut creari posse, cum enim aeternitas omnis principii et finis sit expers, talis creatura esset condita, et non condita, quae contradictionem implicant; Supponit enim omne conditum principium aliquod, quo condi coepit, et quo dici possit; modò res est, quae ante non fuit, quae omnia incongrua sunt aeternitati; non condita verò talis res dici posset, quia condita ab aeterno, ergo omnis principii incapax, ergo - commensurata aeternitati Die, quod impossibile est, cum fieri non possit, ut creatum et finitum ab aeterno esse possit; coincideret enim cum aliqua perfectione Dei Simpliciter Simplici, quae Creàto competere non potest. Exquibus clarissimè patet, nullam creaturam ab aeterno creari potuisse; neque Deum decuisse etiam per absolutam Dei Suam potentiam talem creare; quare omnia extra Deum in tempore condita Sunt, tum ad maiorem rerum omnium Subordinationem, tum ad distinctionem perfectionis quique debitam. Theodidactus. Captio veritatem, circa quam uti iam dudum anceps haesi, ita eam ratiocinio tui elucidasti, ut eam tantum non demonstraris. perge itaque propositum nobis sermocinationis filum prosequi. Cosmiel. Homo itaque eo fine à Deo conditus, ut amando Conditorem Suum eo tandem aeternùm frueretur cum Sempiterna felicitate; cum ecce diaboli livoris et invidiae rabie aestuantis astus et astutia tantum effecit, ut Protoplastus persuasus ex praevaricatione divini praecepti, odium Dei, ob offensam optimi Conditoris, quae gravis erat, et Suo modo quidem - tenus infinita, incurrerit prorsus irremediabile