Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/1"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 7: Line 7:
 
De bonitate Dei et divini amoris in hominem magnitudine<br /></big></center>
 
De bonitate Dei et divini amoris in hominem magnitudine<br /></big></center>
  
Theodidactus. Tantae tuum illuo coelestis doctrine documentum,
+
Theodidactus. Tantae tuum illud coelestis doctrinae documentum,
 
quo mentem meam in ultimo illo Subterranei  
 
quo mentem meam in ultimo illo Subterranei  
 
Itineris nostri termino imbuisti, dulcedinis et efficaciae
 
Itineris nostri termino imbuisti, dulcedinis et efficaciae
Line 18: Line 18:
 
interpretem, ea quo possum, humili mentis obsequio, recurro,
 
interpretem, ea quo possum, humili mentis obsequio, recurro,
 
ut quae ad tanti momenti negotium expediendum
 
ut quae ad tanti momenti negotium expediendum
quonis modo conferre poterunt, à te exposcam, atque
+
<unclear>quovis</unclear> modo conferre poterunt, à te exposcam, atque
 
unà ad nonnulla, quae animum meum vexabant, dubia
 
unà ad nonnulla, quae animum meum vexabant, dubia
 
respondeas. Te enim unicum ad tantos bonorum thesauros obtinendos,
 
respondeas. Te enim unicum ad tantos bonorum thesauros obtinendos,
 
ducem semper et moderatorem sequendum statui. Dubia
 
ducem semper et moderatorem sequendum statui. Dubia
verò illa suntç In quonam consistat Superexcelsa illa
+
verò illa sunt In quonam consistat Superexcelsa illa
retionalis creaturae dignitas, cuius causa Deus tanta
+
rationalis creaturae dignitas, cuius causa Deus tanta
 
fecit et operatus est; cur humanam naturam <add>uti</add> tantis oppletam demeritis, ita protoplasti originali delicto contaminatam
 
fecit et operatus est; cur humanam naturam <add>uti</add> tantis oppletam demeritis, ita protoplasti originali delicto contaminatam
 
assumere sibi complacuerit. Novi enim Deum universam
 
assumere sibi complacuerit. Novi enim Deum universam

Revision as of 10:16, 12 June 2018

This page has not been proofread


DIALOGUS ASCETICUS

Cosmiele et Theodidacto Iterlocutoribus
Autore P. Athanasio Kirchero e Soc. Jesu.
DIALOGUS PRIMUS
CAPUT I

De bonitate Dei et divini amoris in hominem magnitudine

Theodidactus. Tantae tuum illud coelestis doctrinae documentum, quo mentem meam in ultimo illo Subterranei Itineris nostri termino imbuisti, dulcedinis et efficaciae fuit, ut exinde veluti nectare quodam inebriatus, ad ineffabilem illam invisibilium bonorum copiam et excellentiam continuò mentem meam reflexerim; Quoniam verò ad tantum finem exsequendum media multa sunt, eorundemque electio mirum in modum me dubium perplexumque tenet, ad te coelestium oraculorum interpretem, ea quo possum, humili mentis obsequio, recurro, ut quae ad tanti momenti negotium expediendum quovis modo conferre poterunt, à te exposcam, atque unà ad nonnulla, quae animum meum vexabant, dubia respondeas. Te enim unicum ad tantos bonorum thesauros obtinendos, ducem semper et moderatorem sequendum statui. Dubia verò illa sunt In quonam consistat Superexcelsa illa rationalis creaturae dignitas, cuius causa Deus tanta fecit et operatus est; cur humanam naturam uti tantis oppletam demeritis, ita protoplasti originali delicto contaminatam assumere sibi complacuerit. Novi enim Deum universam hanc Mundi machinam non propter Angelos, qui eo, utpote purè spiritualis actus non indigebant; neque propter se, utpote qui eam iam in archetypo suo conceptu ratione