Seren.me S. R. I. Princeps et Dux
Ingentium beneficiorum quæ Sertas Vra in indignam meam personam
magnificentia regiæ haud dispari hucusq contulit, recognitio; non eam
quam vellem, sed quam possum, quamq religiosa paupertas mihi
permittit, nonnullam gratitudinis demonstrationem, veluti iure quodam
a me exigere videtur; sed quidnam tanti principis munificentia condignum
rependam nescio. mitto tamen ne ingratitudinis convincar id quod hucusq
in museo meo habui rarissimum pretiosissimumq. videlicet quatuor
Evangeliorum vetustissimum Codicem, Syriacâ linguā, nec non Chaldæis
quondam usitato charactere, quem Estranghélo vocant, ante annos
1035 745 a Monachis Cophtitis in Ægypto conscriptum; quo Ægyptus
magno S. S. Martyrum et Confessorum numero, nec non Christianæ religionis
et monastici instituti disciplina summe florebat. quam tamen non multo
post tempore Mahumedis nequissimi Impostoris ortus eiusq Satanicum
institutum magno Reip christianæ discrimine interturbavit.
Codex nil aliud continet, nisi 4 Sancta christi servatoris nostri
Evangelia, præter nonnullas perbreves marginales glossas modo arabicā, iam Syria-
ca lingua conscriptas; Ne vero Lector in capitulis reperiundis tempus
perderet, ea suis locis iuxta consuetam Evangeliorum Latinorum distri-
butionem, adiunximus. In calce foliorum fere plerunq nomina Evan-
gelistarum apposita videbis rubro descripta colore; quibus eorum in
occurentium materiarum narratione consensum et concordiam ostendunt.
In fine codicis Evangelii secundum Ioannem, quæ deerant, supplevimus
Indices postea quæ in fine spectantur adnexi, nil aliud continent quam
---page break---
Serenissime Sacri Romani Imperii Princeps et Dux
Ingentium beneficiorum quæ Ser.tas Vestra in indignam meam personam
magnificentia regiæ haud dispari hucusque contulit, recognitio; non eam
quam vellem, sed quam possum, quamque religiosa paupertas mihi
permittit, nonnullam gratitudinis demonstrationem, veluti iure quodam
a me exigere videtur; sed quidnam tanti principis munificentia condignum
rependam nescio. Mitto tamen ne ingratitudinis convincar id quod hucusque
in museo meo habui rarissimum pretiosissimumque. Videlicet quatuor
Evangeliorum vetustissimum Codicem, Syriacâ linguā, nec non Chaldæis
quondam usitato charactere, quem Estranghélo vocant, ante annos
1035 745 a Monachis Cophtitis in Ægypto conscriptum; quo Ægyptus
magno S. S. Martyrum et Confessorum numero, nec non Christianæ religionis
et monastici instituti disciplina summe florebat. quam tamen non multo
post tempore Mahumedis nequissimi Impostoris ortus eiusque Satanicum'"`UNIQ--lb-00000041-QINU`"' institutum magno Reipublicae christianæ discrimine interturbavit.
Codex nil aliud continet, nisi 4 Sancta christi servatoris nostri
Evangelia, præter nonnullas perbreves marginales glossas modo arabicā, iam Syriaca
lingua conscriptas; Ne vero Lector in capitulis reperiundis tempus
perderet, ea suis locis iuxta consuetam Evangeliorum Latinorum distributionem,
adiunximus. In calce foliorum fere plerunque nomina Evangelistarum
apposita videbis rubro descripta colore; quibus eorum in
occurentium materiarum narratione consensum et concordiam ostendunt.
In fine codicis Evangelii secundum Ioannem, quæ deerant, supplevimus
Indices postea quæ in fine spectantur adnexi, nil aliud continent quam
---page break---
