Page:AKC 1666 03 18 555-113.pdf/1

Seren[issi]me S.R.I Princeps et Dux Ingentium beneficiorum quæ Ser[vi]tas V[est]ra in indignam meam personam magnificentia regiæ haud dispari huiusq[ue] contulit, recognitio; non eam quam vellem, sed quam possum, quamq[ue] religiosa paupertas mihi permittit, nonnullam gratitudinis demonstrationem, veluti iure quodam a me exigere videtur; sed quidnam tanti principis munificentia condignum rependam nescio. mitto tamen ne ingratitudinis convincar id quod huiusq[ue] in museo meo habui rarissimum pretiosissimumq[ue]. videlicet quatuor Evangeliorum vetustissimum Codicem, Syriacâ linguā, nec non Chaldæis quondam usitato charactere, quem Estranghélo vocant, ante annos 1035 745 a Monachis Cophtitis in Ægypto conscriptum; quo Ægyptus magno S. S. Martyrum et Confessorum numero, nec non Christianæ religionis et monastici instituti disciplina summe florebat. quam tamen non multo post tempore Mahumedis nequissimi Impostoris ortus eiusq[ue] satanicum institutum magno Reip[ublicae] christianæ discrimine interturbavit. Codex nil aliud continet, nisi 4 Sancta christi servatoris nostri Evangelia, præter nonnullas perbreves marginales glossas modo arabicā, iam Syria-ca lingua conscriptas; Ne vero Lector in capitulis reperiundis tempus perderet, ea suis locis iuxta consuetam Evangeliorum Latinorum distri-butionem, adiunximus. In calce foliorum fere plerunq[ue] nomina Evan-gelistarum apposita videbis rubro descripto colore; quibus eorum in occurentium materiarum narratione consensum et concordiam ostendunt. In fine codicis Evangelis secundum Ioannem, quæ deerant, supplevimus Indices postea quæ in fine spectantur adnexi, nil aliud continent quam