Page:AKC 1664 08 04 563-013.pdf/4

From GATE
Revision as of 13:02, 19 May 2020 by Carolina Vaz de Carvalho (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
This page has not been proofread

in ortum, præter congenitum naturæ impetum
(cessant leges, ubi Amor imperat)prona fertur,
remedium, nisi me fallo, tantis incendijs, ab umbra
Tua quæsituræ. Sub hac pacis Oleâ, post
tot solis Americani inclementes assultus,
vult requiesse. Securitatem à Paulinis ex=
pectat armis, benevolentiam à Charitibus
Joannis: denique a fronde Olivæ patroci=
nium. Felicem profecto & invidendam, sub hac Triade Œconomiæ meæ conditionem! quæ tam facilis quam
audax, in Romanam se penetrat Urbem. Volo
dicere, quæ in Tuum, (pene in verecundia) sinum
insinuat sese. Hic mihi, dolenter, illud Ovidianum
excidit,
parve, nec invideo, sine me liber ivi in Urbem
__ci mihi quod domino non licet ire tuo.

Patere igitur tunc hospitem, cumque accipe
quo animo peregrinos soles. ab Occidio sole, ad
tuos pedes, melius dixero, ad Orientem nuper
Societati nostræ solem, advoluitur. Grandis
ille quidem nomine; ne mirere, Cœlestis esti=
mole parvulus, sed quid brevi foliorum nucleo
totam pene coœli Americani Iliadem complexus.
Stylo humilis, quid eni, ab Authore extra
latium, latinitatis, aut eloquentiæ expectes:
quos à Brasilo calamistros, nisi inconcinnam
barbariem præstolere: denique à subdito,
quid nisi exile sperare possis, aut velle mu=
nusculum: quanquam qui tam pusillus venit
non poterit credo à sinu tuo excludi.


---page break---

in ortum, præter congenitum naturæ impetum (cessant leges, ubi Amor imperat)prona fertur, remedium, nisi me fallo, tantis incendijs, ab umbra Tua quæsituræ. Sub hac pacis Oleâ, post tot solis Americani inclementes assultus, vult requiesse. Securitatem à Paulinis expectat armis, benevolentiam à Charitibus Joannis: denique a fronde Olivæ patrocinium. Felicem profecto et invidendam, sub hac Triade Œconomiæ meæ conditionem! Quæ tam facilis quam audax, in Romanam se penetrat Urbem. Volo dicere, quæ in Tuum, (pene in verecundia) sinum insinuat sese. Hic mihi, dolenter, illud Ovidianum excidit, parve, nec invideo, sine me liber ivi in Urbem Hic mihi quod domino non licet ire tuo.

Patere igitur tunc hospitem, cumque accipe quo animo peregrinos soles. Ab Occidio sole, ad tuos pedes, melius dixero, ad Orientem nuper Societati nostræ solem, advoluitur. Grandis ille quidem nomine; ne mirere, Cœlestis estimole parvulus, sed quid brevi foliorum nucleo totam pene coœli Americani Iliadem complexus. Stylo humilis, quid eni, ab Authore extra latium, latinitatis, aut eloquentiæ expectes: quos à Brasilo calamistros, nisi inconcinnam barbariem præstolere: denique à subdito, quid nisi exile sperare possis, aut velle munusculum: quanquam qui tam pusillus venit non poterit credo à sinu tuo excludi.


---page break---