+
Hæc de rebus meis. de te mi Pater, vellem etiam scire, quid agas
quid moliaris, tam longe seiunctis, ne mirere quod nihil de
operibus tuis intelligam. sed neque de Provincia mea quidquam
scio, nisi quod omnia bellis flagrent, successu *loto* Turcâ
Christiani nominis hoste. Scripsi cum in Lusitania essem Opusculũ
de Coniuctione Magna Anni 1663 cui titulus, Mercurius Cœlesti
sed quia in Occidentem avulsus sum, **p cum non subis 7**. Ubi ostendo
quomodo in Coniunctione magna Jovis & Saturni in Trigono igneo
in ea perit Imperium Turcicum; & quomodo in eâdem, si cœli
asterismis er*dendum est, incipiet desinere. faxit Deus
astronomica prognostica, probet rei evetus. multa præterea
habeo indicia, ab hoc Imperatore Leopoldo, victum iri, superi
secundent *scita, non tamen accidet sine magna sanguinis effusione.
Quæ designorum qualitatibus sub zona torrida scripsisti in ipere tuo
Lucis & Umbræ, plane conveniunt, nescio quis genius te agit. quod
etiam de absentibus & invisis, tam rectē pronuntias. hoc ipsum
libello meo inservi. non omisi meminisse P. Ricciolĩj, qui in
opere suo Geographico, rarum modestē me perstringit, &, ut ne=
mini parcit, nostra cavillatur. de quo, à multis viris gravibus
iure reprehenditur, nescio quomodo P. H. [N.?] id ferat, aut conniveat.
vix enim ullus illi placet, ea quibus tamen totum opus suum com=
pulavit. nisi modestiæ meminissem poteram iure in eīs encandescere
non tam mei causa, quàm aliorum, quos venerari debuisset. Ego
carptim paucula, hinc inde, modeste coarguo, sic ne videam in
charitatem precare, neque eius censuram plane dissimulasse.
Nisi in varia distractus essem, maturante Classe reditū in Lusitaniam,
ut varĩjs amicis respondeam, quo tam particulari volui, ad RVam
perscitere de mirabilibus hiuis terræ. Inter reliqua sunt.
Inveniri hic herbam multis foliolis & ramusculus distimtam
qua vel levissimo contracta digiti, tota statim elanguescit.