Page:AKC 1659 03 26 567-066.pdf/2

et furia, ut nostis retrocedere tandemq fugere coacti sint, donec ad corpus
exercitus seu equitatus ventum est; ubi hostis insigniter reiectus et repulsus est,
damno utrimq pene pari, pauculis e nostris desideratis, si comboi incipias
quod hosti cessit parva perda. In hoc ego tumultu, ab incurrentibus et fugitivis
equo excussus, humi prostratus et enanimatus iacui, donec tota vis equitatus
hostilis, ex avanguardia nostra, cum tota cavalgadura circum me transiret.
mihi propius factum mi Pater, quam ut ab ungulis equinis conterem et interitem.
Nox enim erat media, tenebræ sufficientes, at inter me et saxum aliquod fugitivi
præsertim, non discernerent. DEO omnino hi vitam meam debeo, quam iam perdideram.
Ter conatus eram surgere, sed tum ab equis tum ipsa insolita alteriatione
debilitatus, ter in terram recidi: donec resurgitis viribus, me subigeris, rependo
magis quam incendendo, in unam fossam profundam, aqua et luto refertam,
infra unam arborem latitaturus confugio, donec hostis redux, longius et ex oculis
mihi se auferat, et ego ē periculo. hic paulalum ad mentem redux, cum me erigere __gor
nitor, sentio (quod ante omnino non notaveram) costam humeri anteriorem
oleati humeri, perimedium divisam, exfractam, extremo uno sursum, altero deorsum
spectante quis mihi tunc scissus fuerit, non est facile edicere, mori enim præoptabam
quam vivere: nocte media, in ignoto solo, in obscuro illo terræ hiatu, in medio inimici
furentis, brachio insuper fracto, quid agerem? Sed neq hic stetit periculum. Subducente
se et ad sua reveniente inimico, paululum, ex cavea ista terreâ me promovens
processi, cum in duos latiores, credens amicos incido. hi, pauculis, quæstionibus p.missis,
detracto pallio, rupto cingulo, à summo ad imum, et in omne circumlatus
lacerata veste, violentas manus inferunt in saccos, et omne quod tum mecum deferebam
inde abripiunt, non paucam vim pecuniæ, quam mutuam acceperam, p. libelli impexsis
interim substituendam et: post hæc omnia, restabat ut ex vitam auferrent, quod iam
omnino facturi erant; entracto enim vaus eorum, pugione, cum oculis viciniam lustraret,
si nequis forte criminis conscius occurreret, (ego iam pectus nudabam in vulnus, divinæ
bonitati me devovens) vidit concitato impetu incurrentem equitem, qui nudato ea se feroxe)
percunctatus, qui essent, fassi sunt, q non quos se mihi mentiebant, sed qui erant, quos demum
secum in captivitatem abduxit, me idemn: relictu. Sic rebus omnibus destitutus, starere
omni tanti spem cœpi, quid in hoc tristissimo noctis silentio, in ignoto solo, in hoc deniq
miserabili statu agerem: redirem, an iter psequerer, quod utrumq mihi ignotum.
conclusi demum, vulnus ex plagam curaturus redire potius. quàm hostili incursui iam tertium
me exponere, atq ita stella polari duce, quam directè in linea in directum Vrbi stare
memineram, tota nocte vagus, tandem sub auroram ingressus sum. Valisia mea, cum omnibus
scriptis, Instrumentis et vitris curiosis, et novo optico tractatu quem scripseram recenter,
Inq.sitioni</unclear> sacræ exhibiturus, hac sinistrâ fortunâ, mihi erepta est. adeo, ut ne regula aut
circinus relictus sit super. Ita mi Dõ Dersme exercuit, utinam novissem satis æquanimiter
hoc à manu divina accipere. Hæc quæ scribo, adhuc fragili pennâ, utpote nondum brachio
in integrum sibi restituto, sed nec capite bene firmo pp. longam ægritudinem, facio, ignoscit
si non satis legibiliter, nec forte satis colorentem. Hoc circa me. Exacta 4 mensium obsidione
cum hostis iamiam Urbem spe. nec inani, teneret, et ut suam, custodiret verius, quām
armis impeteret; advenit succursus noster, advenit inquam, et eo ipso die ammisso prœlio,
in oculis nostris, fortiter quidem resistentem et tuentem suas munitiones hostem, hic
vicit, et eis emminuit robur; effractis, leonino impetu et perseverantiâ, aperto præterea pectore,
repagulis, ut perditis, plerisq maijoris notæ Christianitis et ducibus, multa suorum clade,
coactus sit hostis manus dare, deniq, nocte fugere, duravit enim prœliū toto die, ad serum
noctem. adeo ut nostri sub auroram castra reliquã ingressi, plena omnino rebus, et
integra regreserunt. Argenti et auri vis ingens, arma bellica infinita, commentus innumerus
4 tormenta bellica; 4 petandas; 2 grandes Trebucos, mortaria vocamus), ut de rebus utensilibus

---page break---

et furia, ut nostis retrocedere tandemque fugere coacti sint, donec ad corpus exercitus seu equitatus ventum est; ubi hostis insigniter reiectus et repulsus est, damno utrimque pene pari, pauculis e nostris desiderratis, si comboi incipias quod hosti cessit parva perda. In hoc ego tumultu, ab incurrentibus et fugitivis equo excussus, humi prostratus et enanimatus iacui, donec tota vis equitatus hostilis, ex avanguardia nostra, cum tota cavalgadura circum me transiret. mihi propius factum mi Pater, quam ut ab ungulis equinis conterem et interitem. Nox enim esort media, tendras sufficientes, at inter me et saxum aliquod fugitivi præsertim, non discernerent. DEO omnino hi vitam meam debeo, quam iam perdideram. Ter conatus eram surgere, sed tum ab equis tum ipsa insolita alteriatione debilitatus, ter in terram recidi: donec resurgitis viribus, me subigeris, rependo magis quam incendendo, in unam fossam profundam, aqua et luto refertam, infra unam arborem latitaturus confugio, donec hostis redux, longius et ex oculis mihi se auferat, et ego ē periculo. hic paulalum ad mentem redux, cum me erigere nitor, sentio (quod ante omnino non notaveram) costam anteriorem olentia humeri, perimedium divisam, exfractam, extremo uno sursum, altero deorsum spectante quis mihi tunc scissus fuerit, non est facile edicere, mori enim præoptabam quam vivere: nocte media, in ignoto solo, in obscuro illo terræ hiatu, in medio inimici furentis, brachio insuper fracto, quid agerem? Sed neque hic stetit periculum. Subducente se et ad sua reveniente inimico, paululum, ex cavea ista terreâ me promovens processi, cum in duos latiores, credens amicos incido. hi, pauculis, quæstionibus permissis, detracto pallio, rupto cingulo, à summo ad imum, et in omne circumlatus lacerata veste, violentas manus inferunt in saccos et omne quod tum mecum deferebam inde abripiunt, non paucam vim pecuniæ, quam mutuam acceperam, pro libelli impensis interim substituendam et cetera. post hoc omnia, restabat ut ex vitam auferrent, quod iam omnino facturi erant; entracto enim vaus eorum, pugione, cum oculis viciniam lustraret, nequis forte criminis conscius occurreret, (ego iam pectus nudabam in vulnus divinæ bonitati me devovens) vidit concitato impetu incurrentem equitem, qui nudato ea se feroxe) percunctatus, qui essent, fassi sunt, q non quos se mihi mentiebant, sed qui erant, quos demum secum in captivitatem abduxit, me idemn: relictu. Sic rebus omnibus destitutus, starere tanti spem cœpi, quid in hoc tristissimo noctis silentio, in ignoto solo, in hoc denique miserabili statu agerem: redirem, an iter persequerer, quod utrumque mihi ignotum. conclusi demum, vulnus ex plagam curaturus redire potius. quàm hostili incursui iam tertium me exponere, atque ita stella polari duce, quam in directum Urbi stare memineram, tota nocte vagus, tandem sub auroram ingressus sum. Valisia mea, cum omnibus scriptis, Instrumentis et vitris curiosis, et novo optico tractatu quem scripseram recenter, Inquisitioni sacræ exhibiturus, hac sinistrâ fortunâ, mihi erepta est. adeo, ut ne regula aut circinus relictus sit super. Ita mi Domino Dersme exercuit, utinam novissem satis æquanimiter hoc à manu divina accipere. Hæc quæ scribo, adhuc fragili pennâ, utpote nondum brachio in integrum sibi restituto, sed nec capite bene firmo propter longam ægritudinem, facio, ignoscit si non satis legibiliter, nec forte satis colorentem. Hoc circa me. Exacta 4 mensium obsidione cum hostis iamiam Urbem spe. nec inani, teneret, et ut suam, custodiret verius, quām armis impeteret; advenit succursus noster, advenit inquam, et eo ipso die ammisso prœlio, in oculis nostris, fortiter quidem resistentem et tuentem suas munitiones hostem, hic vicit, ex eis emminuit robur; effractis, leonino impetu et perseverantiâ, aperto præterea pectore, repagulis, ut perditis, plerisque maijoris notæ Christianitis et ducibus, multa suorum clade, coactus sit hostis manus dare, denique, nocte fugere, duravit enim prœlium toto die, ad serum noctem. adeo ut nostri sub auroram castra reliquã ingressi, plena omnino rebus, et integra regreserunt. Argeunt et auri vis ingens, arma bellica infinita, commentus in numerus 4 tormenta bellica; 4 petandas; 2 grandes Trebucos, mortaria vocamus, ut de rebus utensilibus
---page break---

◅▻