Difference between revisions of "Page:AKC 1657 10-11 568-293.pdf/1"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 6: Line 6:
 
δυνέβη, ὀλίγα δέ <unclear>ἀξιόγρακτα</unclear> σός τό πλόσον η ύπυ- <lb/>
 
δυνέβη, ὀλίγα δέ <unclear>ἀξιόγρακτα</unclear> σός τό πλόσον η ύπυ- <lb/>
 
χήσαμεν πλήν ὅτι ὄμβρυς τινας ἐχρεύγειν ὀυκ <lb/>
 
χήσαμεν πλήν ὅτι ὄμβρυς τινας ἐχρεύγειν ὀυκ <lb/>
ἐδυκήθημεν, <unclear>ὀυκ</unclear> <gap/> τάς ὄδους πανυ διάφΘει <unclear>ρανου</unclear> ίπ- <lb/>
+
ἐδυκήθημεν, <unclear>ὀυκ</unclear> <gap/> τάς ὄδους πανυ διάφΘει <unclear>ρανου</unclear> ίπ- <lb/>βαλκιμάρᾳ
 
πους ἔιχομεν ὅτι <unclear>πολλόςους</unclear> <gap/> ὠκύποδας, <gap/> <lb/>
 
πους ἔιχομεν ὅτι <unclear>πολλόςους</unclear> <gap/> ὠκύποδας, <gap/> <lb/>
 
ὁ Π. Λαυρέκτους ὁ <unclear>ξανθοπαγος</unclear> υπό <gap/> Ρό- <lb/>
 
ὁ Π. Λαυρέκτους ὁ <unclear>ξανθοπαγος</unclear> υπό <gap/> Ρό- <lb/>
Line 16: Line 16:
 
ὅ ὄντος καλόν <gap/> ἀξιοθέα τόν ἐςιν. Εντεῦθεν ἤλθομεν <lb/>
 
ὅ ὄντος καλόν <gap/> ἀξιοθέα τόν ἐςιν. Εντεῦθεν ἤλθομεν <lb/>
 
είς Φουλγινιον πολιν καλήν, ἐνταῡθα τῇ <unclear>νυκ ηί</unclear> ἐμεί <lb/>
 
είς Φουλγινιον πολιν καλήν, ἐνταῡθα τῇ <unclear>νυκ ηί</unclear> ἐμεί <lb/>
ναμεν, συν<del></del> ό
+
ναμεν,<gap/> <gap/> συνέβη δέ εὐταῦθα ἡμῑν πάνύ ἀλ-<lb/>
 +
γεινόν τι, ὃτι ἐν ταυτῷ τῷ χρόνῳᾖν αυτάθι ὁ<lb/>
 +
Π. Νεσσελρόδιος ἡμῶν τοῦτο ἀγνοουντων <unclear>ἐστευσεν</unclear> <lb/>
 +
τἴχομεν ὁδόν κακίσην διά τό ἄγαν <unclear>βρεχον</unclear>, τήν <lb/>
 +
νύκτα ἠγάγομεν ἐν τῇ βαλκιμάρᾳ, και τῇ ἀλλῃ
 +
μέγα ἢλθομεν τίς Νιακεράτην,και ευρομεν τόν <lb/>
 +
<unclear>Αλβεργόττον</unclear> και Σανσεδονιον, δυ ὁ κρωτος τίς Ρεκα- <lb/>
 +
να την δευτερός <unclear>ελεύσετ</unclear> και Αγκώνην ἐν Νιακατῃ

Revision as of 16:25, 19 January 2017

This page has not been proofread


Ἀἰδέσιμε ἐν Χριςῷ Πάτερ
Εἰρήνη,Χριςου
Τήν ύμετέραν άφοδον διελΘεῖν ουκ ἀναγκαῖον, ὃτι αὐτῇ
Λογιόθης ὑμετέρα παούσα ἔτούχε τῆς δέ λοιπῆς όδοι-
χῡρίας άξιν συν τάχιου διηγησομα ὄτι πολλά μέν
δυνέβη, ὀλίγα δέ ἀξιόγρακτα σός τό πλόσον η ύπυ-
χήσαμεν πλήν ὅτι ὄμβρυς τινας ἐχρεύγειν ὀυκ
ἐδυκήθημεν, ὀυκ τάς ὄδους πανυ διάφΘει ρανου ίπ-
βαλκιμάρᾳ πους ἔιχομεν ὅτι πολλόςους ὠκύποδας,
ὁ Π. Λαυρέκτους ὁ ξανθοπαγος υπό Ρό-
μης ἧριςίδαμεν ἐν Καςέλλῷ Νόβῷ, διανιεταρησαμεν
δε ἐν Βηίσις ἤ Πολει Κασελλανᾳ. ἐντεῦθεν Ιστορι
γήσαντες (ὅτι κυριακὴ ἦν) ἀπήλθομεν τἰς Ναρνιον
πολιν μηδε μεγάλην μηδ'εὐδαίμονα, οὐδέν ἀξιώρα τον
ἔχουδαν ἢ μὴ τά Νινημεῶν τοῦ ἄγω Ισβεάιλιος,
ὅ ὄντος καλόν ἀξιοθέα τόν ἐςιν. Εντεῦθεν ἤλθομεν
είς Φουλγινιον πολιν καλήν, ἐνταῡθα τῇ νυκ ηί ἐμεί
ναμεν, συνέβη δέ εὐταῦθα ἡμῑν πάνύ ἀλ-
γεινόν τι, ὃτι ἐν ταυτῷ τῷ χρόνῳᾖν αυτάθι ὁ
Π. Νεσσελρόδιος ἡμῶν τοῦτο ἀγνοουντων ἐστευσεν
τἴχομεν ὁδόν κακίσην διά τό ἄγαν βρεχον, τήν
νύκτα ἠγάγομεν ἐν τῇ βαλκιμάρᾳ, και τῇ ἀλλῃ μέγα ἢλθομεν τίς Νιακεράτην,και ευρομεν τόν
Αλβεργόττον και Σανσεδονιον, δυ ὁ κρωτος τίς Ρεκα-
να την δευτερός ελεύσετ και Αγκώνην ἐν Νιακατῃ