Page:AKC 1632 02 27 568-278.pdf/1

From GATE
Revision as of 16:29, 19 January 2017 by Aristofane15 (talk | contribs)
This page has not been proofread


Πατὲρ ἐν τῷ χρῷ σηινότατε Εἰρήνη τοῦ Ιησου
Οὔποτ′ιὢδανα μισανθιοποτὰτη παροιμία τῶν παλάιων ἀτόπω
λεγόντιον. Τηλοῦ φίλοι ναίοντεσ, οὐκ εἰσὶν φίλοι:ἐπὶ γὰρ ἂλοιω
τόπιο τὴν φιλίαν, κ. οὐ τρόπῳ κρίνε, μήτε δοκιμάζω τοῠτο τὸ
Ιβηρικὸν. Ausencia enemiga δe amor, quan lexos del οio ,tan lexos
del CoraÇon: ἀμφοτέραν γὰρ παροιμίαν ἐν ὐμῶν ἐπιστολῇ ἀμαρτεῖν
βεβαιωθ·νιῶ δὴ a Cartas Cartas, y a palabras palabras· δεῐ κ. ἐξεπὶ, τὸν φιλέοντα φιλεῖω, καὶ τῷ προσίοωτι προσεῖωαι
κ. δόμεν ἃσ κεν δῷ.
Σαμνότητι γοῦν ὑμετέρα κ. εὐχαρίζω,κ. σθγχαίριο , κ. τέλοσ
ἐγώ τι αἰτήσω· εὐχαρίζω πρότον τῆσ μνοίασ ίχιοσ ἐμοῠ
παμπαν ἀωαξιοστάτοθ, κ. πανημιρίοθ κακοῦ, ἂγαμει δὲ τῆσ ὑμῶν
φιλαυθροπίασ. Συγχαίρω δὲ μένοσ κ.ἀγήυορα θυμόν, ὅτι
παντῶν ἀπὸ τῆσ φύσεωσ φιλοπατρίδων ὄωτων, ὑμεῖσ διᾲ
τῇ φιλοσοφίᾳ πεπεδευμένοι κατεφρονήσατε, κ. οὐδένασ οὐ μόνον
τηὼ πατρίδα, ἀλλὰ κ. πάντασ κασγυήτουσ κ. συγγευεῖσ
ᾣτε ὁμηρικῷ Οδύενει λέγειν οὔτι ἔγωγε
τῆσ γαίησ διώαμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἲδεθε·ἀλλὰ μᾶλλοω σὺν
ποητῇ Ρομαϊκῷ Omni solum patria f ut filibus αquor et
τὶ τέλοσ αἰτήσω; ἐπιτρέποθε ταῖσ τῆσ μνότητοσ ὐμετήρασ
εὐχαισ,κ. λαβεῖν τὴν μίηοδοω τοῦ ἐβραϊκοῦ ἰδιώματοσ ἡμῖν
ὑπισχοθμένω·νῦν δὲ καλόγαθα ἀπαγγέλλεται περὶ γερμανίασ
ἐλπίζομεν ἐν τάχει πάντα τὸν θόρυβον μέλλοντα παύσεθσ:
εὔχομαι αὖτισ ἀπ᾽ἐμοῦ δυὸ τὴσ νέουσ στρατιώτασ τῆσ ἐταιρίασ
ἐπιβλέψαι, ἐν τῇ πρωτοπειρίᾳ κ. ἀρπάζειω ἐμοῦ ὀνόματι
λέγονται f. Sarret κ. Ιακωβοσ Chai. τοῦ πρωτοῦ τὰσ ἐπίδολασ
ἒλαβον, ἀπὸ δευθτεροῦ οὐδὲν πᾶμπαν ἢ ἤκσοω ἢ ἒλαβον: ἐπιτρέπω
με ταῖσ ἀμφοτήρου εὔχαισ· οὐκ ἀπὸ πολλου χρόνοθ ἒγραψα τῷ
ὐμῶν ἐπισάτῃ, δέδια μὴ λαβεῖν αὐτὸν τὰ ἐμοῦ γράμματα,ἐκεῖνον
μηὼ ἐγὼ πόλυ ἀνάξιοσ ἀρπάζω