Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/53

terrena corruptionis labe expeditior fuerit, tantò plus lucis et fulgoris acquirere, donne in immensitate luminis, velut in mari gutta quaedam absorbeatur, ut in subiuncta figura patetico. Hinc Animam lúcida comparabant pyramidi, corpus tenebrosae; Nam Animam corporeis voluptatibus, et coenosis deliciis immersam, gravem, tropidam et tenebrosam; eam verò, quad rectae rationis ductum secuta, ad incorruptibilium et caelestium rerum contemplationem sese clevaverit, lucidam, coelestem et angelicam appellabant, à Zoroastre, ni fallor, edocti, qui cadem de causa, animam dicebat alaram esse, alas perdere, cum corporeis cupiditatibus ed votis acquieverit, eas recuperare, cum iis recrescentibus coelestia petierit; Undè Sphynges ierouglufes alatas efformabant.
Finis itaque principalis, quem Aegyptii in Obeliscorum erectione prafigebant, erat, rapraesentare Solis et Lunae, quorum illum Osirin, hanc Isin vocabant, ob innumera, quad perenni influxu prestano, beneficia; er per Obelisci quid figuram exprimebant radios, quasi Solis digits appellabant, eò quod illi volute ex centro Solis et Lunae per quadripatitam Mundi parete, quaternis Obelisci lateribus indigitatam, in quadrata Obelisci basin, qua inferior Mundus Hylaeus fiuc Elementaris, ex iene sëre, aqua, terra conflitutus connotatur, diffusi, veluti foecundo quodam digitorum attactu, ombia animare, omnia conservare drederent; allegorica hac significatione, beneficiorum, quibus Orbem implerent, magnitudinem insinuantes. Nè verò mysticae Obelisci figurae color esset inconveniens, lapidem nono quemuis, sed ad Solis proprietatem connotandam durissimum et adamamica quadam vi et robore praeditum, nullis tempororum iniuriis obnoxium, quem Graeci puropoixile, id est, igneo quorum colore variegato, quem Itali Granito rosso, ob particular quorum ignei coloris spasim hing indè lapidi intermixtas, volant, assumebant; quoniam verò hunc lapidem quadruplici particularum colore variegatum deprehendebant, alias rubro, quibus dignem, videlicet elementaris sphaerae Solem; alias subalsbescentes, quibus aërem; alias ceruleo, quibus aquam, alias nigro, quibus terram significabant, queis aptè fanè exprimebant radiorum Solis excentro Obelisci per quaterna Mundi latera, in inferiores Mundi quaterna clemente, diffusorum procelium, et hunc non solùm per Solem materialem, sed et allegorica quadam allusione, ad Genium in centro Solis residents, quin et ad intellectualemz Mundum, secundum analogiam quandam, Solem illum supramundanum, et invisibilem referebant, cuius principali influxu primò in Mundum Geniorum, et per hos in corporei Mundi Solem, et tandem in hylaei Mundi Solem derivato, omnia quadruplicis Mundi membra in unione ad conservationem Universi conservabantur.
Ex lisce, ni fallor, luculenter patte ingenium veterum Aegyotiorum, quo nihil non, quod tùm, ad Divina, tùm ad Naturae humanaeque conditioning Sacramenta innuendo spectabat, assumere solebant. Sed ima ad ipsius Obelisci Interpretationem calamum convertamus.

◅