Page:EBC 1618 09 10 2038.pdf/1

Serenissimae Dominae meae. Litterae Vestrarum Serenitatum invenerunt me in Domo Novitiorum nostrorum, ubi singulis annis per mensem Septembrem solus habito, et Exercitiis spiritualibus operam do, ut me ad mortem,in quantum possum, comparem. Itaque non potero cum summo Pontifica colloqui ante dies quindecim, vel viginti. Sed quod mihi molestine est, durum mihi videtur pro hominibus tam incontinentibus intercedere. Synodus Tridentina jubet, ut in secundo gradu non detur dispensatio nisi summis Principibus, et ob publicam causam; quomodo ergo volumus nos potere a Summo Pontifica, ut dispenset cum personis privatis? Accedit, quod Summus Pontifex, ut avertat homines ab ejusmodi petitionibus, non solet dispensare,si divites sint, nisi imposita magma muleta pecuniaria aliquot millium aureorum; vel si pauperes sint, nisi veniant ad Urbem, et ad longum tempus laborent in fabrica Sancti Patri, vel in Hospitalibus. Rogo ergo Serenitates vestras, ut vel hortentur virum istum, pro gloria Dei, et pro honore Concilii Tridentini, ut patienter ferat ignominiam quam secum adfert culpa commissa, vel, si hoc non placet, jubeant ad me scribi, quanta sit nobilitas istarum personarum, et si habent unde solvant magnam pecuniam; vel si more pauperum paratus sit vel Romam accedere, et famulari, vel ad fabricam Sancti Patri, vel ad Hospitale infirmorum. His valeant Serenissimae Dominae meae mei memores in sanctis precibus suis. Romae 10 Septembr.1618.