Testamenti veteri
p. 17
christiana cap. 8 & sanctus Isidorus lib. 6 Originum cap. 1 & Cassiodorus lib. 1 diuinarum lectionum & Rabanus lib. 2 de institutione clericorum & alii patres.
Recenset hic liber victoriam diuinitus reportatam ab Hebraeis contra Holofernem principem militiae Assyriorum per virtutem nobilissimae & castissimae foeminae Iudith viduae.
[28.]
De Esdra & Nehemia – 3521
Esdras sacerdos, vixit sub Artaxerxe rege Persarum, qui imperare coepit anno ab orbe condito 3521. Scripsit autem librum primum Esdrae & fortasse etiam secundum, ut censet sanctus Isidorus libro 6 Originum cap. 2 quamuis probabilius sit, secundum librum a Nehemia scriptum fuisse, qui post Esdram missus est in Iudaeam ab eodem Artaxerxe, cuius pincerna erat.
Libri tertius & quartus inter apocryphos computantur.
Porro Esdram sancti patres docent instauratorem fuisse sacrorum librorum, quod non ita intelligendum est, quasi scripturae sacrae omnes perierint in euersione ciuitatis & templi sub Nabuchodonosor & ab Esdra diuinitus inspirato reparatae fuerint, ut fabulatur auctor lib. 4 Esdrae, cap. 14 sed, quod scripturas Mosis & prophetarum in varia volumina desciptas, & in varia loca dispersas, & tempore captiuitatis non diligenter conseruatas, Esdras summa diligentia collectas ordinauerit & in unum quasi corpus redegerit.
Vide Irenaeum lib. 3 cap. 25, Tertullianum lib. de habitu mulierum, Clementem lib. 1 Stromatum, Hilarium praefatione in psalmos, Chrysostomum hom. 8 in epistola ad Hebraeos, Theodoretum praefatione in psalmos.
Addit sanctus Hieronymus in prologo galeato, Esdram inuenisse nouas literas Hebraicas; & antiquas Samaritanis dimisisse.
[29.]
De Mardochaeo auctore libri Esther – 3528
De tempore historiae reginae Esther magna est inter scriptores controuersia.
Nobis olim placuit & hodie etiam placet sententia Iosephi Hebraei lib. 11 antiquitatum cap. 6 nec non Seueri Sulpitii lib. 1 de sacra historia, Nicephori Constantinopolitani in Chronico & aliorum multorum, quos sine nomine refert Eusebius in Chronico.
Iuxta hanc sententiam Esther nupsit Assuero Artaxerxi Longimano, anno eius septimo, qui incidit in annum mundi 3528 quo eodem tempore floruit Esdras, ut supra diximus, atque hac de causa sanctus Isidorus lib. 6 Originum cap. 2 docuit, auctorem libri Esther esse Esdram.
