f. 331r
< Anno Domini >
Docebant etiam non esse resistendum naturalibus passionibus irae, libidinis, etc.:
Damascenus
haer. 98,
Concilium Aurelianense 1 cap. 21,
Dorotheus
in sermone 2 et 6 de oboedientia.[1]
Idem Luther.
151 Monothelitae
630
e Cyro episcopo Alexandrino et Sergio episcopo Constantinopolitano originem ducunt, ut
Damascenus
haer. 99 refert,[2]
quam haeresin postea Pyrrhus et Paulus Pyrrhi successor auxerunt.
Sedit autem Cyrus in throno Alexandrino, ut
Onuphrius
in Chronico
ait, anno Domini 630.[3]
Error eorum fuit in Christo esse quidem duas naturas et unam personam, sed tamen non esse nisi unam voluntatem et actionem.
Ex quo tamen aperte sequitur non esse nisi unam naturam:
Damascenus,
ibidem,
Agatho papa
epist. ad Constantinum IV,
Martinus
papa in Concilio Romano,
Synodus sexta generalis per totum.[4]
152 Maronitae
690
secta quaedam est Monothelitarum, ab auctore Marone sic appellata.
An aliquid proprii docuerint, nihil certi constat.
Bernardus Lutzemburgensis
in Catalogo.[5]
Hi nunc catholici sunt et in monte Libano degunt.
centuria octava
153 Christianocategori
700
dicuntur haeretici quidam, qui imagines Christi et Mariae tamquam deos quosdam more gentilium adorant:
Damascenus
haeres. 101.[6]
154 Iconomachi
719
in alterum extremum abierunt. Sanctos et imagines venerandas afficiunt ignominia, comburunt, destruunt, calce atramentoque obliterent.
Auctor huius haeresis fuit Leo III imperator, qui inde Iconomachus dictus est.
Quem postea secutus Constantinus Copronicus tam in imperio quam in impietate:
Damascenus
haeres. 102,
lib. 4 de fide 11
et
in orationibus 3 pro imaginibus,
Paulus diaconus,
Zonaras
et
Cedrenus in Leone,
Gregorius papa II
cum concilio Romano,
synodus septima generalis tota contra hanc haeresin exstitit.[7]
155 Felix Urgelitanus et Eliphandus
772
episcopus Toletanus tempore Adriani I papae docuerunt Christum secundum naturam suam filium Dei non naturalem sed adoptivum esse. Ex quo duas personas ponebant in Christo.
Adrianus papa
in epist. ad episcopos Galliae [Hispan.],
Ado Viennensis
in Chronico,
Paulinus episcopus Aquileensis
lib. adversus Felicem Urgelit.[8]
156 Paulitiani
780
a Paulo quodam et Ioanne sunt appellati.
Praeter Manichaei et Valentini errores docuerunt etiam haec, ut
Euthymius
part. 2 tit. 12
testatur:[9]
1° Baptismum esse haec verba:
»Ego sum aqua viva«.[10]
Idem fere nostri haeretici, qui sacramenta ad solam praedicationem reducunt.
2° Eucharistiam esse haec verba:
»Accipite, comedite et bibite«[11]:
Euthymius.[12]
3° Nullam veram materiam in sacramentis reperiri ut aquam.
4° Lignum crucis non esse adorandum:
Euthymius,
ibidem.[13]
5° Sacerdotes ecclesiae non esse recipiendos.
4 et 5: etiam omnes sectarii docent.
centuria nona
157 Claudius Thaurinensis,
817
episcopi Felicis Urgelitani discipulus, tempore Paschalis I papae et Ludovici pii imperatoris multos errores docuit:
Jonas Aurelianensis
libris 3 de cultu imanginum.[14]
1° Non esse venerandas cruces:
lib. 1 de veneratione imaginum
Jonas Aurelianensis.[15]
_______________
- ↑ Johannes Damascenus De haeresibus, 98, p. 58-59; Concilium Aurelianense (?); Dorotheus.
- ↑ Johannes Damascenus De haeresibus, 99, p. 59.
- ↑ Onuphrius Panvinius Chronicon, p. 57.
- ↑ Johannes Damascenus De haeresibus, 99, p. 59; Agatho; Martinus papa; .
- ↑ Bernhardus Lutzemburgus Catalogus, haeretici de litera M, s/n.
- ↑ Johannes Damascenus De haeresibus (1864), 101, col. 773.
- ↑ Johannes Damascenus De haeresibus (1864), 102, col. 773.
- ↑ Adrianus papa; Ado Viennensis Chronicon, col. 128; Paulinus.
- ↑ Euthymius Zigabenus Panoplia, XXIV, col. 1189.
- ↑ cf. Io 4,10; 7,38.
- ↑ Mt 26,26-27.
- ↑ Euthymius Zigabenus Panoplia, XXIV, col. 1193.
- ↑ Euthymius Zigabenus Panoplia, XXIV, col. 1196.
- ↑ Jonas Aurelianensis de cultu imaginum, III, col. 365-388.
- ↑ Jonas Aurelianensis de cultu imaginum, I, col. 331.
