f. 95v
quibus quies
auferebatur[1],
cauendum igitur ut in his malis non quaeratur uictoria per fugam declinando res ipsas, aut personas circa quas
contingit[2]
fieri talem
spiritum[3],
ac mentis mutationem,
sed[4]
potius approximandum est
illi[5]
imitando Christum, qui ita approximauit malefactoribus suis,
et[6]
etiam post receptam mortem perfossus lancea,
effudit[7]
in Longinum sanguinem suum, quod est signum euidentissimum erga inimicos Christi
continuatae[8]
charitatis, ita ut
inimicus quo magis in odio[9]
uolens
expellere a se[10]
Christum et uirtutem eius
e[11]
medio tollere, eo magis ipse iesus in amore
procedebat[12]
non fugiens aut declinans ipsum corpore, aut spiritu, sed omnino se totum ipsi inserens dans carnem percussori, et ad eius curationem sanguinem effundens, non uiuus tantum, sed etiam iam mortuus, hoc modo
_______________
