Crongonor,l8 novembre 1610. L'archev.de Crangonor � Bellarmin. 101?
/ 111^^ et Rev^^ Domine frater. Accepi hoc anno et excepi maximo
gaudio literas solatii plenas, quas 111^^ Dominatio vostra anno
1609 dederat; ex quibus non sine fructu in restituendo buie eocle-
siae antiquissimo titulo^aliisque negociis multam operam Amplitu-
.f'dinem vestram
navasse cognovimus. Pro quibus omnibus singu-
lisque ingentes habemus gratias, si quidem agere non possumus, di-
vinamque precamur largitatem ut coelestium munerum copia nostram
inopiam sublevet suppleatque. De tribulatione maxima quae facta
est in hac regione centra societatem et hanc nostram dioecesim per
/^episcopum Cochinensem anno praeterito scripsimus: hoc solum nunc
addimus, nimirum apostolicis literis et rescriptis regioque impe
rio eiusdem episcopi impetum et furorem, non modo non fuisse cohi-
bitum,vel extinctum, sed nec minimum quidem retardatum, quominus
hoc anno indenti animarum iactura maximoque scandalo, novas centra
/^"nos excitaret procellas. Nam mense mali, media nocte, armata manu
Paliportensem nostrae dioecesis parochiam aggresssus, eamque in-
gressus, vi parochum inde expulit, et seraphici ordinis religiosum
sacerdotem militum manu stipatum pr� parocho subroge#it, Nec solum
ecclesiam nostrae dioecesis sibi usurpavit, sed etiam patrum socie-
tatis domunculam ibi extructam ingressus, eam diripuit et expila-
vit hortulumque et palmetum,Crongonorensis collegii paecunia emp-
tum, nullo iure sibi vindicavit, quod ut alia meditantis cognovimus
proregem de more certiorem fecimus per literas, qui,rei veritate
perspecta, regii senatus decreto, restitutivas, (ut dicunt) lite-
-^^*ras ad ducem Cochini et auditorem destinavit, quibus imperabat re
gia nomine, ut me in ecclesiam meam restituerent et in priorem sta-
tum ius meum redire facerent. Sed frustra; nam episcopus, obfirma-
to persistane animo, nullo modo inde potuit removeri. Verum huius-
modi nobis illata, vis, quamvis per sacros canones omne ius in eadem
ecclesia praetensum ab episcopo adimat: quid tamen futurum sit ig
noro, ubi et sacri canones et apostolicae literae et privilegia
