Page:Romani Collegii Societatis Jesu Musaeum Celeberrimum 1678.pdf/51

From GATE
Revision as of 10:27, 10 February 2017 by Visconti09 (talk | contribs)
This page has not been proofread


ei infidiantes, quasi exanimes memphitis vehementia a perfuctione desistere cogantur. Harum exuviarum unam ostentat Musaeum.
Peregrinarum volucrium exuviae hic aliquot inter raritatum varietatem conservantur. Occurrit itaque primo loco Pica Brasiliae, quam alii a magnitudine Ramphastum putant, alii verò Variani testimonio (qui in Aethiopia abundantes respiri scribit) Abbatem superbum, alii avem Rhinocerotem aiunt. Quidquid de nomine sit, si caetera corporis membra rostro conveniunt, vix arbitror maiorem inter volatilia volucrem reperiri. Rostrum quippe hoc in longitudine duos palmos excedit, et qua corpori unitur, seu capiti, in crassitie quatuor uncias superat, in latitudine vero uncias septem, unde rostrum hoc volucrium more in acumen curviusculum excerscit, pluribusque denticulis acutissimis in ferrae morem hinc et inde prominulis conspiciuum: coloro quidem hodie glaucescit, nescio an temporis tractu, aut naturali colore hoc ita tinctum sit; si Reverendis Patribus, qui ex India ad Urbem accedere, ac redire solent, credimus, pretiosissima antitodaria virtute ad versus omnia venena praestat; Indisque Monarchis et Principibus solum concessa, à quibus maximi thesauri loco custoditur, et conservatur, interque donativa et munera, quibus Indarum Reguli sibi invicem officiose occurrere, et correspondere solent, (quibus hoc demortuae avis rostrum praecipue in pretio est) reponitur. Nec mirum quod isthaec avis, uti rara, tam pretiosa dote a natura condecorata, et dotata sit; nam multiplex experientia et Authorum variorium, ac gravium virorum opinio nos docet inter aviculas nostras Europaeas rostra et ossa varia medendi virtute pollere, undem rostrum et ossa Ciconiae in Apoplexia et Paralysi laudantur. Alaudae, Passeres que, Troglodytici in Colica, alii commendant pro Icteritia volucrem, Icterum seu Galgalum: Vulturum Cygnorum, Onocrotalorum et Aquilarum pelles applicatae stomacho, oppidò ad concoctionem, et digestionem ventriculi faciunt. Picae modicè sumptae molestas cordis palpitationes sedant; nec hac solum medendi virtute pollent aviculae, sed nos docent, provariis morbis varia simplicia eligere; unde ab Aquila habemus lapidem Aetitem; ab Hirundinibus Chelidoniam visui prodesse docemur; à Milvo nobis Rhamno mederi, à Turdo Myrti ramo; ab Ardea Cancro; à Merula Lauro; à Gruibus palustri junco; quin imo anni tempora, et intervalla distinguunt aves, et tempestatum immutationes nobis vaticinatur, ut à deliro veterum auspicio abstraham, unde canit Mantuanus Pṏeta.
Astra etiam pluviasque docent, [...] certa dierum Tempora, [...]annorum. Sic ver cognoscit Hirundo Alcyones hyemem, ventos [...] flumina cudunt, Et tempestates campis sitientibus imbres.
Et Virgilius in Georg. libro I.
Certatim largos humeris infundere rores Nunc caput obiectare fretis, [...] currere in undas.
Et mox ibid.
Tum Cornix plena pluviam vocat improba voce, Et sola in sicca secum spatiatur arena.
Et iterum.
Cana fulix itidem fugiens e gurgite ponti Haud modico tremulos fundens e gutture canrus, Nuntiat horribiles clamans instare procellas.