Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/126"
(→Not proofread: Created page with "Daemon occulta fraude ad animas huiusmodi cultu superstitioso illaqueandas, se immiscebat; Undè meritò talia ab Ecclesia tanquam diabolicae artis ilusiones prohibentur et da...") |
|||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 6: | Line 6: | ||
''Quis nescit Volusi Bithinice qualia demens Aegyptus portenta colat?<br> | ''Quis nescit Volusi Bithinice qualia demens Aegyptus portenta colat?<br> | ||
Porrum, et caepe violare nefas, et frangere morsu O sanctas gentes, quibus haec nascuntur in horis Numina.<br>'' | Porrum, et caepe violare nefas, et frangere morsu O sanctas gentes, quibus haec nascuntur in horis Numina.<br>'' | ||
| − | Ut proindè mirum non sit, humani generis hostem eorum se operationibus ut plurimum immiscuisse; viget et in hunc usque diem in | + | <center>Ut proindè mirum non sit, humani generis hostem eorum se <br> |
| + | operationibus ut plurimum immiscuisse; viget et in hunc usque diem in a<br> | ||
| + | nimis superstitiosorum hominum pestifera illa persuasio, ut quandocunque <br> | ||
| + | quidpiam insolenti aliquo <unclear>:</unclear> naturae characterismo insignitum intuentur, <br> | ||
| + | statim sub eadem quoque aliquid divinum latere sibi persuadeant, veluti <br> | ||
| + | quoddam ad illud, quod ipsi pratendunt <unclear>ambiuntque</unclear> obtinendum, <br> | ||
| + | periamma peropportunum. Dum haec seribo, nonnulla <br> | ||
| + | huius farinae shcemata Ovidius Montalbanus Philosophus <br> | ||
| + | et I. C. celeberrimus, eximii operis Dentrologici <br> | ||
| + | Author Bononia ad me misit, quae ad <br> | ||
| + | attestandam dictorum veritatem <br> | ||
| + | subiungenda duxi.</center><br> | ||
Prima | Prima | ||
Revision as of 11:04, 20 June 2023
Daemon occulta fraude ad animas huiusmodi cultu superstitioso illaqueandas, se immiscebat; Undè meritò talia ab Ecclesia tanquam diabolicae artis ilusiones prohibentur et damnantur.
Certè totum studium eorum in hoc potissimum positum fuisse videtur; ut quodeumque in triplici terrestris Mundi aeconomia lapidum, planatarum, animaliumque ad Numinum operationes similitudinem quandam habere viderent; illud quoque sub talis, et talis Numinis sive Genii tutela esse, aptumque proindè ad eos per mysticos sacrificiorum ritus attrahendos opportunum efficacissimumque medium indubitanter sibi persuaderent. Unde nihil illis adeò vile erat, et tenue sive lapidum caeterorumque mineralium, sive plantarum, radium, seminum, sive denique animalium, volatilium, aquatilium, necnon insectorum figuras proprietasque spectes, quod non ad huiusmodi mysticas illiciorum rationes adhiberent: utpotè qui superstitione patria excaecati, necnon divini Numinis allapsu destituti, omnia plena dispartitae divinitatis esse crederent, atque adeo veri et unius Dei cultum religionemque in detestandam..., distraherent. Conabantur quidem ipsi sub velamento mysteriorum insaniam obtengere, dicentes (ut ridiculè Porphyrius philosophatur_ divinitatem non per hominem tantum, sed et per omnia pertransisse.
'Deum namque ire per omnes
Terraeque tractusque maris, Coelumque profundum.'
Cuiusmodi supersitiones cum stomacho et risu non semel recensuit Cicero Aegyptiorum in hoc genere dementiam admiratus. Invenalis verò non magis acriter, quàm verè cecinit:
Quis nescit Volusi Bithinice qualia demens Aegyptus portenta colat?
Porrum, et caepe violare nefas, et frangere morsu O sanctas gentes, quibus haec nascuntur in horis Numina.
operationibus ut plurimum immiscuisse; viget et in hunc usque diem in a
nimis superstitiosorum hominum pestifera illa persuasio, ut quandocunque
quidpiam insolenti aliquo : naturae characterismo insignitum intuentur,
statim sub eadem quoque aliquid divinum latere sibi persuadeant, veluti
quoddam ad illud, quod ipsi pratendunt ambiuntque obtinendum,
periamma peropportunum. Dum haec seribo, nonnulla
huius farinae shcemata Ovidius Montalbanus Philosophus
et I. C. celeberrimus, eximii operis Dentrologici
Author Bononia ad me misit, quae ad
attestandam dictorum veritatem
Prima
