Difference between revisions of "Page:AKC 1630 12 27 567-243.pdf/2"

Revision as of 18:20, 15 June 2021

This page has not been proofread

abducere. Ad inveniendas demonstrationis per quam vtilem censeo, at detecta iam veritate
propositionem e solitis geometrarum adminiculis probari velim. Non una enim ad
veritatém est via, passim longe aliis ab ÿs, quíbús inuenta est, demonstratúr
modis. Per números múlta detegimus, qúae proprÿs deinde geometrarum subsidÿs
comprobamus, me cúiquam dubium esse arbitror analytica methodo pleraqúe a semptoribus
reperta esse, sub inde tamen disimulato inventionis artificio ad solitas ratio[nes]
revocata. Fateor progressione á me detectum hoc Theorema, non eâ tamen quam
inuenit Rª.Vª. me ab aliquo facile deprehendi posse existimem hâc enim obscúritatis
secúritate, quod demonstrationem scirem á nemine repertum in ab annis prope
modum decem, quíbus á me excogitatum est, núnquam súm veritus eius determinationem
cúilibet aperire. Pluribus etiam vijs a me est demonstratúm, è qúibus unam
tantúm edere decreui ni mirium que planior erit, ac minis primae cogitationis
originem deteget. Si enim nobis integrúm sit celare aliqua probo fine, ut usús
eiús publicé ignotús, non proprio sed Societatis nomini prodesse possit, omnino
mallem inuentum ipsúm in plures annos suprimere, quam in eam, quâ repertúm
est semitam, digitúm intendere, non enim tanti inuentum, quam modum
privatim estimo, quod ille ad alia plurima iter aperiat, hoc vero sua dumtaxit
subtilitatis terminis definiatúr. Ubi alia nonnúlla a me excogitata,
publica Luce donata fúerint, túnc hos aditur aperire non inútile erit, qúos interea
ignotos esse oportet, ne nos, qúi múltis de causis lentiús gradimur, alii fieri estant
hoc tamen verbo uno possum affirmare e propria experientia, me ad
demostrationis secúritatem, me ad inventionis facilitatem, rerúmque noúitatem
quídquam adeo facere ac quedam in dialecticis argumentorúm tricis à me detecta, qúe in húnc diem aut latiusse, aút ignorate esse mirari satis non
possum, que quidem eiús sunt rationis, ut ante cognitionem earúm rerum
mathematica múlta mihi cognita fúisse arbitrer, mathesim ipsam penitús
ignoratam. Sed ut ad rerum réuertar Precor R.V.V. eam fidem
túm mihi túm ÿs praestet qúorúm íudicia multo, vt dignum censeat hoc theorema
quod examinatorum ocúlis sistatúr. Scribo hac de re breviter Adm. R.P.Nº
eiunque sub missè rogo, Vt. Ras Vª iudiciúm audere dignetúr. Ego, minoris rem
federam ante censúram Rª.Vª. quâ circuli quadratura vix postponendúm
asserebat; alia penes me sunt, meo iudicio et inuenti nouítate et
demonstrationum subtilitate hínc anteferenda, huíc opusculos succensuirianda illique

◅▻

@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 2: / Line 2: @@
 [[Category:AKC Not proofread]]
 [[Category:AKC Letters]]
-<p></p>abducere. Ad inveniendas demonstrationis per quam vtilem censeo, at detecta iam veritate <lb/>propositionem e solitis geometrarum adminiculis probari velim. Non una enim ad <lb/>veritatém est via,<gap/> passim longe aliis ab ÿs, quíbús inuenta est, demonstratúr <lb/>modis. Per números múlta detegimus, qúae proprÿs deinde geometrarum subsidÿs <lb/>comprobamus, me cúiquam dubium esse arbitror analytica methodo pleraqúe a semptoribus <lb/>reperta esse, sub inde tamen disimulato inventionis artificio ad solitas ratio[nes] <lb/>revocata. Fateor progressione á me detectum hoc Theorema, non eâ tamen quam<lb/> inuenit Rª.Vª. me ab aliquo facile deprehendi posse existimem hâc enim obscúritatis <lb/>secúritate, quod demonstrationem scirem á nemine repertum in ab annis prope <lb/>modum decem, quíbus á me excogitatum est, núnquam súm veritus eius determinationem <lb/>cúilibet aperire. Pluribus etiam vijs a me est demonstratúm, è qúibus unam<lb/> tantúm edere decreui ni mirium que planior erit, ac minis primae cogitationis<lb/> originem deteget. Si enim nobis integrúm sit celare aliqua probo fine, ut usús<lb/> eiús publicé ignotús, non proprio sed Societatis nomini prodesse possit, omnino <lb/>mallem inuentum ipsúm in plures annos suprimere, quam in eam, quâ repertúm<lb/> est semitam, digitúm intendere, non enim tanti inuentum, quam modum<lb/> privatim estimo, quod ille ad alia plurima iter aperiat, hoc vero sua dumtaxit<lb/> subtilitatis terminis definiatúr. Ubi alia nonnúlla a me excogitata, <lb/>publica Luce donata fúerint, túnc hos aditur aperire non inútile erit, qúos interea <lb/>ignotos esse oportet, ne nos, qúi múltis de causis lentiús gradimur, alii fieri estant<lb/> hoc tamen verbo uno possum affirmare e propria experientia, me ad <lb/>demostrationis secúritatem, me ad inventionis facilitatem, rerúmque noúitatem <lb/>quídquam adeo facere ac quedam in dialecticis argumentorúm (tricis) à me detecta, qúe in húnc diem aut latiusse, aút ignorate esse mirari satis non possum, que quidem eiús sunt rationis, ut ante cognitionem earúm rerum mathematica múlta mihi cognita fúisse arbitrer, mathesim ipsam penitús ignoratam. Sed ut ad rerum réuertar Precor R.V.V. eam fidem túm mihi túm ÿs praestet qúorúm íudicia multo, vt dignum censeat hoc theorema quod examinatorum ocúlis sistatúr. Scribo hac de re breviter Adm. R.P.Nº eiunque sub missè rogo, Vt. Ras Vª iudiciúm audere dignetúr. Ego, minoris rem federam ante censúram Rª.Vª. quâ circuli quadratura vix postponendúm (asserebat); alia penes me sunt, meo iudicio et inuenti nouítate et demonstrationum subtilitate hínc anteferenda, huíc opusculos succensuirianda illique<p></p>
+<p></p>abducere. Ad inveniendas demonstrationis per quam vtilem censeo, at detecta iam veritate <lb/>propositionem e solitis geometrarum adminiculis probari velim. Non una enim ad <lb/>veritatém est via,<gap/> passim longe aliis ab ÿs, quíbús inuenta est, demonstratúr <lb/>modis. Per números múlta detegimus, qúae proprÿs deinde geometrarum subsidÿs <lb/>comprobamus, me cúiquam dubium esse arbitror analytica methodo pleraqúe a semptoribus <lb/>reperta esse, sub inde tamen disimulato inventionis artificio ad solitas ratio[nes] <lb/>revocata. Fateor progressione á me detectum hoc Theorema, non eâ tamen quam<lb/> inuenit Rª.Vª. me ab aliquo facile deprehendi posse existimem hâc enim obscúritatis <lb/>secúritate, quod demonstrationem scirem á nemine repertum in ab annis prope <lb/>modum decem, quíbus á me excogitatum est, núnquam súm veritus eius determinationem <lb/>cúilibet aperire. Pluribus etiam vijs a me est demonstratúm, è qúibus unam<lb/> tantúm edere decreui ni mirium que planior erit, ac minis primae cogitationis<lb/> originem deteget. Si enim nobis integrúm sit celare aliqua probo fine, ut usús<lb/> eiús publicé ignotús, non proprio sed Societatis nomini prodesse possit, omnino <lb/>mallem inuentum ipsúm in plures annos suprimere, quam in eam, quâ repertúm<lb/> est semitam, digitúm intendere, non enim tanti inuentum, quam modum<lb/> privatim estimo, quod ille ad alia plurima iter aperiat, hoc vero sua dumtaxit<lb/> subtilitatis terminis definiatúr. Ubi alia nonnúlla a me excogitata, <lb/>publica Luce donata fúerint, túnc hos aditur aperire non inútile erit, qúos interea <lb/>ignotos esse oportet, ne nos, qúi múltis de causis lentiús gradimur, alii fieri estant<lb/> hoc tamen verbo uno possum affirmare e propria experientia, me ad <lb/>demostrationis secúritatem, me ad inventionis facilitatem, rerúmque noúitatem <lb/>quídquam adeo facere ac quedam in dialecticis argumentorúm tricis à me detecta, qúe in húnc diem aut latiusse, aút ignorate esse mirari satis non<lb/> possum, que quidem eiús sunt rationis, ut ante cognitionem earúm rerum<lb/> mathematica múlta mihi cognita fúisse arbitrer, mathesim ipsam penitús<lb/> ignoratam. Sed ut ad rerum réuertar Precor R.V.V. eam fidem<lb/> túm mihi túm ÿs praestet qúorúm íudicia multo, vt dignum censeat hoc theorema <lb/>quod examinatorum ocúlis sistatúr. Scribo hac de re breviter Adm. R.P.Nº <lb/>eiunque sub missè rogo, Vt. Ras Vª iudiciúm audere dignetúr. Ego, minoris rem <lb/>federam ante censúram Rª.Vª. quâ circuli quadratura vix postponendúm<lb/> asserebat; alia penes me sunt, meo iudicio et inuenti nouítate et <lb/>demonstrationum subtilitate hínc anteferenda, huíc opusculos succensuirianda illique<p></p>