Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/8"
Gabriel King (talk | contribs) |
|||
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito, | + | [[Category:APUG 1053 pages]] |
| − | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum | + | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,<lb/> |
| − | meum sis <del>exa</del><unclear> | + | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum<lb/> |
| − | beneplacito conquiescam. Cosmiel. Beneficiorum divinorum | + | meum sis <del>exa</del><unclear>incitaturus</unclear>ut deinde penitius penitiusque in divino<lb/> |
| − | magnitudinem admirari | + | beneplacito conquiescam. ''Cosmiel''. Beneficiorum <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">divinorum</span><lb/> |
| − | esse, | + | magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum<lb/> |
| − | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos | + | esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus<lb/> |
| − | + | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos<lb/> | |
| − | + | suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali<lb/> | |
| − | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes | + | Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti<lb/> |
| − | + | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes<lb/> | |
| − | quae omnia uti dixi, Deo grata | + | nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;<lb/> |
| − | et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et | + | quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio<lb/> |
| − | ex occulto et periculoso | + | et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et<lb/> |
| − | Theodidactus. Absit | + | ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.<lb/> |
| − | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite | + | ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>''. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis<lb/> |
| − | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem | + | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite<lb/> |
| − | tantopere hominum amore | + | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem<lb/> |
| − | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis | + | tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris<lb/> |
| − | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi | + | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis<lb/> |
| − | Theodidacte, dum video tuum in | + | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto<lb/> |
| − | infinitis Mundi cupediis | + | dulcedinis abysso absorberi queam. ''Cosmiel''. Agedum mi<lb/> |
| − | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt | + | Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque<lb/> |
| − | quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet, | + | infinitis Mundi cupediis longe dulci<del>ssimum</del><add>orem</add>, humili<lb/> |
| − | aperiam, ab ovo rem | + | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem<lb/> |
| − | + | animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt<lb/> | |
| − | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem | + | quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,<lb/> |
| − | bonitas | + | aperiam, ab ovo rem orditurus.<lb/> |
| − | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut | + | Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,<lb/> |
| − | ita dicam, intrinsecis divinitatis | + | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem<lb/> |
| − | nesci<del> | + | bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,<lb/> |
| − | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus | + | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut<lb/> |
| − | et rationis capax, quae post | + | ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri<lb/> |
| − | eum admiraretur, admiratum | + | nesci<unclear>t</unclear> <del>sit</del>, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare<lb/> |
| + | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus<lb/> | ||
| + | et rationis capax, quae post tantae bonitatis <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">participationem</span>,<lb/> | ||
| + | eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 09:36, 7 June 2024
amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,
quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum
meum sis exaincitaturusut deinde penitius penitiusque in divino
beneplacito conquiescam. Cosmiel. Beneficiorum divinorum
magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum
esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus
circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos
suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali
Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti
desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes
nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;
quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio
et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et
ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.
Theodidactus. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis
inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite
dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem
tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris
radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis
me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto
dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi
Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque
infinitis Mundi cupediis longe dulcissimumorem, humili
mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem
animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt
quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,
aperiam, ab ovo rem orditurus.
Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,
Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem
bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,
excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut
ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri
nescit sit, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare
constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus
et rationis capax, quae post tantae bonitatis participationem,
eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret
