Page:FC 1042.djvu/231

From GATE
This page has not been proofread



f. 108r



profundum omnis creaturae etc. et hoc in sua substantia in uoluntate Deus infinitus sed limitatus in precipiendo intra uire nostras. autem sua praeceptiua, tam humilis est, et tam limitatus est[1] et terminatus, ut nil[2] praecipiat ex necessitate quod sit supra uires ullius quantumlibet infirmi hominis adiuti gratia ipsius quae in promptu est et magis in promptu ipsi homini quam homo ipse sibi sit in promptu nihil uult preceptiue, et obligatorie quod non sit intra uires, et nihil[3] infra ipsas quod non sit infra terminos potentiae quam habet homo uersus interiora[4] uersus anteriora uersusque[5] posteriora est igitur in hoc uno multum laudandus Deus qui cum in se multa[6] ex parte sit non infinitus et immensus, contentus tamen sit

_______________

  1. est] om. MF
  2. nil] nihil MF
  3. et nihil] easdem et MF
  4. interiora] inferiora MF
  5. uersusque] et uersus MF
  6. multa] nulla MF