v. 26
iste coepit invocare. Graeci qui legunt,
iste speravit invocare. legerunt pro
זאֶ , זא et illud הוּחַל dedu
xerunt a יָחַל quod significat
sperare. Nostri autem deducunt a חָלַל
quod in pi kal est periit, in piel
occidit, in hiphil incoepit. Nam qui facit
occidere incipit occisionem. Nota
etiam Cyrillus liber 9 in julia et Theod. quaestio 47
in gen. putasse ipsum Henos propter probi
tatem coepisse vocari Deum. [1]> Hebraei pu
tant tunc coepisse idola. Nam חָלַל signi
ficat etiam polluere quasi dicat Moses, tunc
polluta est invocatio Dei.[2] At verus
sensus est quod iste Henos fuerit optimus,
et coeperit novo aliquo modo colere Deum.
vel quod renovaverit cultum Dei fere obli
teratum a stirpe Cain. nam verbum חָלַל
non cum significat polluere, nisi ponitur ordinarie
in Piel. hic autem est in hophal, cuius acti
vum hiphil ordinarie significat incipere.[3]
---page break---
- ↑ Et peperit Eva Seth, ex quo fuit Enos. Hic coepit invocare nomen domini dei. Nam quoniam summa virtute praeditus erat, merito laudabatur, & vocabulo dei ab his qui tunc erant honoratus est; nominatus est enim deus, omnis iustitiae & virtutis existens studiosus, Cyrilli Alexandrini Archiepiscopi Alexandrini Contra Julianum apostatam pro religione Christiana lib. 10 (Basel, 1528), liber nonus, 76r.
- ↑ Auctor Catenae, Catena in Genesim, 118r.
- ↑ Dictionarium hebraicum, s.v. חָלַל.
