אֶרֶץ
אֶרֶץ distinguitur a תֵּבֶל et terra, et in plurali
facit אֲרָצות. Ordinarie habet duo segol;
sed interdum ָָ et ֶ quando scilicet sequitur
litera ל,כ,ב,ה et quando habet accentum soph
psasuch, vel atnach.[1] disting signifi
cat autem proprie ipsum elementum terrae, et
distinguitur a תֵּבֶל quod significat terram
habitabilem tantum.[2] inde aliqui putant dictam
esse אֶרֶץ a verbo רוּץ id est currere quia
terra secundum suam puram naturam, ut est elementum
purum, est siccisssima, et proinde maxime
fluida, et mobilis, ut apparet in pulvere,
et arena. Et sic habemus inferior aridam vocavit terram.[3]
הֳיְתָה
verbum substantivum sic inflectitur הָיָה הָיִיתַה,
הָיִיתִי הָיתּ הֱיִיתֶם הָיִינוּ הָיֶתָה הָיִית[4]
תֹהוּ
70 verterunt αὁρατος invisibilis, qui
deduxerunt a תְּהוֹם id est abyssus quasi dicerent
terra erat invisibili in abysso et proinde invisi
bilis. Sed non videtur rectum, nam scriptura
---page break---
- ↑ Bellarminus, Institutiones linguae Hebraicae, p. 43.
- ↑ est autem ערץ nomen generale terrae, sed תבל significat proprie habitabilem terram, qua excluduntur vastae solitudines, Dictionarium hebraicum, s.v. אֶרֶץ
- ↑ taken from Hieronymi ab Oleastro, Cōmentaria in Mósi Pentateuchum, 38.
- ↑ Bellarminus, Institutiones linguae Hebraicae, p. 98. For futurum defectivum see Notae p. 7v.
